Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας
και μας παίρνει η αυγή,
όταν σβήν' η βροχή.
Στα μάτια σου παίζει ένα φως,
κι ο αέρας περνάει,
στα φιλιά σου γελάει.
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό,
μα η καρδιά σου ανασαίνει,
κι όπως πριν μ' ανασταίνει.
Σε βλέπω με μάτια κλειστά,
σαν να βρίσκεσαι εδώ
κι όμως είσαι μακρυά.
Θυμάμαι τραγούδια να λες
για τις άδειες στιγμές,
τις χαμένες καρδιές.
Στο λαβύρινθο έχω χαθεί,
του Θησέα κρατάω την κλωστή,
μα τα χέρια πονάνε
και τα μάτια ξεχνάνε!
Αγγίζω τα χέρια σου Aγνή,
το κεφάλι μου γέρνει,
και ο ύπνος με παίρνει.
Δεν θέλω ούτε λέξη να πω,
στ' ανοιχτά τ' όνειρο
με κρατάει ναυαγό.
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό,
μα η καρδιά σου ανασαίνει
κι όπως πριν μ' ανασταίνει.