Όποιος στη λαγνεία της αλογίας παραδίνεται,
αίφνης, μισεί τον λόγο· μισόλογος γίνεται!
Έρωτας σκοτεινός την ψυχή του καταλαμβάνει,
κι άγριος φθόνος ώς τα κατάβαθά του φτάνει!
Κι αφού το μίσος, διαίρεση και ταραχή γεννά,
αυτός, νουθεσίες και διδαχές, όλα τα ξεχνά!
Θυμώνει, κραυγάζει, ασχημονεί, επαίρεται,
κι η Έριδα δίπλα του χαμογελά και χαίρεται!
Μα τι παράδοξο κι αυτό στων θνητών το βίο,
η Έριδα κι όλα τα Κακά να φορούν Προσωπείο!
ΙΑΛΥΣΣΟΣ, ΑΘΗΝΑ 5-2-2005
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω,
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!