21 Φεβρουαρίου 2017

Π Ο Σ Ε Ι Δ Ω Ν - Ο ΣΕΙΩΝ ΤΗΝ ΔΑΝ, Ο ΠΟΣΙΔΕΣΜΟΣ, Ο ΠΟΛΛΑ ΕΙΔΩΣ...




«Τὸ μὲν τοίνυν τοῦ Ποσειδῶνός μοι φαίνεται ὠνομάσθαι, τοῦ πρώτου ὀνομάσαντος, ὅτι αὐτὸν βαδίζοντα ἐπέσχεν ἡ τῆς θαλάττης φύσις καὶ οὐκέτι εἴασεν προελθεῖν, ἀλλ᾽ ὥσπερ δεσμὸς τῶν ποδῶν αὐτῷ ἐγένετο. Τὸν οὖν ἄρχοντα τῆς δυνάμεως ταύτης Θεὸν ὠνόμασεν «Ποσειδῶνα», ὡς «ποσίδεσμον» ὄντα· τὸ δὲ <ε> ἔγκειται ἴσως εὐπρεπείας ἕνεκα.
Τάχα δὲ οὐκ ἂν τοῦτο λέγοι, ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ σῖγμα δύο λάβδα τὸ πρῶτον ἐλέγετο, ὡς πολλὰ εἰδότος τοῦ Θεοῦ.
Ἴσως δὲ ἀπὸ τοῦ σείειν «ὁ σείων» ὠνόμασται· πρόσκειται δὲ τὸ πεῖ καὶ τὸ δέλτα».



«Τὸ ὄνομα, λοιπόν, τοῦ Ποσειδῶνα μοῦ φαίνεται ὅτι δόθηκε, ἀπὸ τὸν πρῶτο ποὺ τὸν ὀνόμασε ἔτσι, γιὰ τὸν λόγο ὅτι ἐνῷ αὐτὸς βάδιζε, ἡ φύση τῆς θάλασσας τὸν ἐμπόδισε καὶ δὲν τὸν ἄφησε νὰ προχωρήσει, ἀλλὰ τοῦ ἔγινε σὰν δεσμὸς τῶν ποδιῶν. Τὸν Θεό, λοιπόν, ποὺ εἶναι ἄρχοντας αὐτῆς τῆς δυνάμεως, τὸν ὀνόμασε «Ποσειδῶνα», ὡσὰν νὰ ἦταν «ποσίδεσμος» (αὐτὸς ποὺ δένει τὰ πόδια)· τὸ δὲ γράμμα ἔψιλον ἴσως νὰ προστέθηκε χάριν εὐπρέπειας τοῦ ὀνόματος.
Πιθανὸν ὅμως νὰ μὴν λέει αὐτό, ἀλλὰ ἀντὶ τοῦ σῖγμα νὰ προφερόταν μὲ δύο λάμδα στὴν ἀρχή, δηλώνοντας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι «πολλὰ εἰδὼς» (αὐτὸς ποὺ γνωρίζει πολλά). 
Ἴσως πάλι νὰ ὀνομάστηκε ἀπὸ τὸ σείω, «ὁ σείων» (αὐτὸς ποὺ σείει τὴν γῆ)· μὲ τὴν προσθήκη τῶν γραμμάτων πῖ καὶ δέλτα».



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!