8 Μαΐου 2014

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΚΟΜΗΣ ΕΡΩΣ




Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Στίχοι: Κ. Χ. Μύρης - Απόδοση από Χορικό 

της τραγωδίας «Ἰφιγένεια ἐν Αὐλίδι» του Ευριπίδη.

Καλόμοιροι που πλάγιασαν στα σεντόνια της Αφροδίτης
φρόνιμοι και μετρημένοι το κεντρί της γαληνέψανε.
Του πόθου τα δίδυμα τόξα όταν τεντώνει ο ξανθομάλλης έρωτας,
το ένα δίνει ζωή χαρισάμενη και το άλλο δίνει παραζάλη.

Ωραία Θεά μου μη, μη βάζεις μη
την παραζάλη μη, στην κάμαρά μου.
Ας είν' το πάθος μου χλιαρό.
Ας ειν' οι πόθοι μου καθαροί.
Ας είναι,
απλά απλά τον έρωτα να χαίρομαι
και τις ηδονές που περισσεύουνε
τις χαλαλίζω.

Ευριπίδης, Ἰφιγένεια ἐν Αὐλίδι
Χορικό (στ. 543-557):

Μάκαρες οἳ μετρίας Θεοῦ                                   

μετά τε σωφροσύνας μετέ-                                        

σχον λέκτρων Ἀφροδίτας,                                         

γαλανείαι χρησάμενοι                                             

μαινομένων οἴστρων, ὅθι δὴ                                      

δίδυμ’ ὁ χρυσοκόμας Ἔρως                                        

τόξ’ ἐντείνεται χαρίτων,                                        

τὸ μὲν ἐπ’ εὐαίωνι πότμωι,                                       

τὸ δ’ ἐπὶ συγχύσει βιοτᾶς.                                      

Ἀπενέπω νιν ἁμετέρων,                                           

ὦ Κύπρι καλλίστα, θαλάμων.                                      

Εἴη δέ μοι μετρία                                                

μὲν χάρις, πόθοι δ’ ὅσιοι,                                      

καὶ μετέχοιμι τᾶς Ἀφροδί-                                       

τας, πολλὰν δ’ ἀποθείμαν.      

                                
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!