18 Απριλίου 2014

ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΩΝΙ... (ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΟΣ ΣΤΑ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑ...)


 Fairuz (Lebanese singer) - Wa Habibi 


Arabic Lyrics:

وا حبيبي وا حبيبي أي حال أنت فيه
من رآك فشجاك أنت أنت المفتدي
يا حبيبي أي ذنب حمل العدل بنيه
فأزادوك جراحاً ليس فيها من شفاء
حين في البستان ليلاً سجد الفادي الإلة
كانت الدنيا تصلي للذي أغنى الصلاة
شجر الزيتون يبكي و تناديه الشفاء
يا حبيبي كيف تمضي أترى ضاع الوفاء

English Translation:

My Love, My Love
What has befallen you?
Who saw you and grieved for you,
You who are righteous?
My Love, what is the sin 

of our times and our children?
These wounds have no cure.

Κι εδώ, ο εκπληκτικός Χρύσανθος Θεοδωρίδης,
σε Μουσική Χριστόδουλου Χάλαρη
και Στίχους Νίκου Γκάτσου: 


Μάνα μου, μάνα
στο δρόμο μου σπείρανε
πέτρα κι αψιθιά
.


Μάνα μου, μάνα
τα νιάτα μου γείρανε
κάτω απ΄τα σπαθιά.


Ουρανέ μου,
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο
,

να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο
,


μάνα μου, μάνα
την άνοιξη φέρε μου

πάνω στο σταυρό.

Μάνα μου, μάνα
ηλιόλουστη μέρα μου,
πότε θα σε βρώ
;


Ουρανέ μου,
διώχ’ τη συννεφιά
να περάσω τα σύνορα


κι ένα βράδυ
πάνω στα βουνά
να χτυπήσω τα σήμαντρα
,


άχ, μάνα μου, μάνα
στα χέρια μου σήμερα
καίνε τα καρφιά.

Ουρανέ μου,
στείλε μου νερό
να ποτίσω την έρημο,


να φυτρώσει
λουλούδι δροσερό
στο κορμί μου τ΄αέρινο,


μάνα μου, μάνα
τον ήλιο σου φέρε μου
πάνω στο σταυρό.



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!