ΠΕΡΙ ΗΣΥΧΙΑΣ...

Σοφὸν ἔοικε χρῆμα τὸ τῆς ἡσυχίας πρός τ' ἄλλα καὶ εἰς ἐπιστήμης καὶ φρονήσεως μελέτην· λέγω δ' οὐ τὴν καπηλικὴν καὶ ἀγοραίαν, ἀλλὰ τὴν μεγάλην, ἥτις ἐξομοιοῖ Θεῷ τὸν αὐτὴν ἀναλαβόντα.
Αἱ μὲν γὰρ ἐν ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς τῶν ἀνθρώπων ὄχλοις γινόμεναι μελέται γυμνάζουσι τὴν λεγομένην δριμύτητα, πανουργίαν οὖσαν· ὥστε τοὺς ἐν αὐταῖς ἄκρους οἷον ὑπὸ μαγείρων τῶν ἐν ταῖς πόλεσι χρειῶν διαπεποικιλμένους <πόσα μὲν οὐχὶ καὶ παρὰ φύσιν ἀναγκάζονται πλημμελεῖν>, πόσα δ' οὐχὶ καὶ διακονήματα δεινὰ ἐργάζεσθαι. Ἡ δ' ἐρημία, σοφίας οὖσα γυμνάσιον, ἠθοποιός <ἐστιν> ἀγαθὴ καὶ πλάττει καὶ μετευθύνει τῶν ἀνδρῶν τὰς ψυχάς.

 (Ιερόν Νύσειον. Φωτο. Ιαλυσσός) 

Η ησυχία φαίνεται ότι είναι σπουδαίο πράγμα, εκτός των άλλων, και για την μελέτη της επιστήμης και της φρονήσεως∙ εννοώ βέβαια όχι την καπηλική και αγοραία, αλλά εκείνη την μεγάλη, που εξομοιώνει με Θεὸ εκείνον που την αναλαμβάνει. 
Διότι οι μελέτες που γίνονται μέσα στις πόλεις και στους όχλους των ανθρώπων εκγυμνάζουν την λεγόμενη “εξυπνάδα”, που δεν είναι τίποτε άλλο από πανουργία∙ ώστε όσοι είναι ικανότατοι σε αυτές, να αποκτούν ποικίλες συμπεριφορές, μαγειρεμένες κυριολεκτικά από τις ανάγκες της πόλης, και πόσα πράγματα παρά φύσιν δεν αναγκάζονται να κάνουν, και πόσες φοβερές δραστηριότητες δεν αναλαμβάνουν! Ενώ η απομόνωση, σαν ένα γυμναστήριο σοφίας, είναι άριστη διαπλάστρια του ήθους, καθώς πλάθει και ανακατευθύνει τις ψυχές των ανθρώπων.

Πλουτάρχου, σωζόμενο ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ Περὶ Ἡσυχίας. Ἀποκατάσταση καὶ σύγχρονη ἀπόδοση κειμένου: Ἰαλυσσός. Ὁλόκληρο τὸ ἀπόσπασμα συμπεριλαμβάνεται στὴν 3^η ἔκδοση τοῦ «Περὶ Εὐθυμίας» τοῦ Πλουτάρχου, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ, 2014.