ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ
Ὁμηρικός Ὕμνος εἰς Ἀφροδίτην (Xρυσοστέφανον)
Τήν σεβασμία καί χρυσοστέφανον καί ὡραία θά ὑμνήσω Ἀφροδίτην, εἰς τἡν ὁποίαν ἒλαχε
πᾶσα ἡ θαλάσσῃ περρίρυτος Κύπρος, ἒνθα ἢνεγκεν αὐτή ἐγερθέν ὑγρόν πνεῦμα ζεφύρου
ἐπί τοῦ ἁπαλοῦ ἀφροῦ πολυτάραχου θαλάσσης. Ταύτην ὑπεδέχθησαν φιλοφρόνως
χρυσοστέφανοι Ὧραι καί τήν ἐνέδυσαν οὐράνια ἐνδύματα˙ ἒθηκαν δ' ἐπί τῆς ἀθανάτου
μέν κεφαλῆς καλλιτεχνικόν στέφανον, ὡραίον, χρυσοῦν, ἐν δέ τοἰς διατρήτοις
λοβοίς ἐνώτια ἐξ ὀρειχάλκου καί πολυτίμου χρυσού˙ τόν δέ ἁπαλόν λαιμόν καί τά ἀργυρόχροα
στήθη περιεκόσμησαν διά χρυσῶν ὃρμων, ἐξ ἐκείνων, δι' ὧν αὐταί αἱ χρυσοστέφανοι
Ὧραι ἐκοσμοῦντο, ὁπόταν μετέβαινον εἰς τόν θελκτικόν χορόν τῶν Θεῶν καί τ' ἀνάκτορα
τοῦ Πατρός. Ἀφ'οὗ δέ συνεπλήρωσαν ἃπαντα τόν τοῦ σώματος στολισμόν, τήν ὡδήγησαν
πρός τούς ἀθανάτους˙ οὗτοι δ' ἰδόντες αὐτήν τήν ὑπεδέχοντο φιλοφρόνως καί ἐδεξιοῦντο˙
καί ἒκαστος θαυμάζων τήν μορφήν τῆς ἰοστεφάνου Κυθερείας ἐπεθυμεί νά ὁδηγήση αὐτήν
εἰς τόν οἶκόν του ὡς νόμιμον σύζυγόν του. Χαῖρε καμπυλοβλέφαρε, γλυκομείλιχε˙
δός δέ να νικήσω ἐν τῷ παρόντι ἀγῶνι καί προετοίμασον τό ᾆσμά μου˙ ἐγώ δέ πρός
σέ καί ἄλλην θά ἐτοιμάσω ᾠδήν.
(Ἀπό τό βιβλίο «Ἱστορία τῆς
Κύπρου» - Φίλιου Ζαννέτου 1910)
Μουσική: Future World Music - Eternal Love
ΠΗΓΗ
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ - CULTURAL MARXISM Προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου καὶ λήθης ἐγγιγνομένης ἐν αὐτῷ μᾶλλον καὶ δυναστεύει τὸ τῆς ...
-
Αμφιπρόσωπη Ερμαϊκή Στήλη. Γενειοφόρος και Αγένειος Ερμής... Το Πέρασμα από την μια κατάσταση στην άλλη...
-
Ἄριστος τρόπος τοῦ ἀμύνεσθαι τὸ μὴ ἐξομοιοῦσθαι! Ο καλύτερος τρόπος να αμύνεσαι, είναι να μην εξομοιώνεσαι με τον αντίπαλό σου! (Μάρκ...
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
Νομίζω δὲ δύο τὰ ἐναντιώτατα εὐβουλίᾳ εἶναι, τάχος τε καὶ ὀργήν, ὧν τὸ μὲν μετὰ ἀνοίας φιλεῖ γίγνεσθαι, τὸ δὲ μετὰ ἀπαιδευσίας καὶ βραχύτη...
-
Πλημμυρίδα τα γεγονότα πλήττουν την διάνοιά μας και το συναισθηματικό μας κέντρο... Χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός “γένους” διεφθαρμέν...
-
Ὁ Χρόνος ὡς πρὸς μὲν τὸ «Τώρα» εἶναι πεπερασμένος, ὡς πρὸς δὲ τὰ μέρη του, ποὺ ὑπάρχουν διττῶς (δηλ. τὸ Παρελθὸν καὶ τὸ Μέλλον)...
-
Cursum perficio. Verbum sapienti: Quo plus habent, eo plus cupiunt. Post nubila, Phoebus. Iternum . Πλο ῦς ἐτελειώ...
-
«Χαμαίζηλον», σημειώνει ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς, είναι το «ταπεινόν», το «γήϊνον», το «εἰς τὰ γήϊα ῥέπον»… Το χαμαίζηλον, ως εσωτερικός εξ...
Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός
* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!