25 Ιουνίου 2009

Ίχνη του παλαιότερου ανθρώπινου οικισμού στο Αιγαίο βρέθηκαν στη Λήμνο (11η χιλιετία π.Χ. )


Ίχνη του παλαιότερου ανθρώπινου οικισμού που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στο Αιγαίο έφερε στο φως η αρχαιολογική ανασκαφή ομάδας Ελλήνων, Ιταλών και Αμερικανών στη Λήμνο με επικεφαλής τον καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ Νίκο Ευστράτιου.

Η ανασκαφή ξεκίνησε στις αρχές Ιουνίου, ενώ τα ευρήματα, κυρίως λίθινα εργαλεία και μάλιστα πολύ καλής ποιότητας, είναι της επιπαλαιολιθικής εποχής, πριν δηλαδή περίπου 14.000 χρόνια.

Τα στοιχεία της ανασκαφής κάνουν λόγω για μια εγκατάσταση κυνηγών, τροφοσυλλεκτών και ψαράδων, που χρονολογείται στην 11η χιλιετία π.Χ.

Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες πίστευαν πως είχαν εντοπίσει τις παλαιότερες ανθρώπινες παρουσίες στο Αρχιπέλαγος στη λεγόμενη Σπηλιά του Κύκλωπα στα Γιούρα, βόρεια της Αλονήσου, και στο Μαρουλά της Κύθνου.

Η ανασκαφή πραγματοποιείται στη θέση Ούριακος της παραλίας Λουρί του δημοτικού διαμερίσματος Φυσίνη του Δήμου Μούδρου στη Λήμνο με την συνδρομή του Δήμου Μούδρου και με τη χρηματοδότηση του Ινστιτούτου Αιγαιακής Προϊστορίας.

Η Λήμνος θεωρείται ως μια από τις περιοχές με σημαντικά προϊστορικά αρχαιολογικά ευρήματα, όπως ο οικισμός της Πολιόχνης που κατοικήθηκε από τα μέσα της 5ης έως τα τέλη της 2ης χιλιετίας προ Χριστού και του οικισμού στο Κουκονήσι της ίδιας περίπου χρονολογικής περιόδου από την πρώιμη έως την ύστερη χαλκοκρατία.

ΠΗΓΗ: in.gr
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!