10 Ιουνίου 2008

Η αξιοπιστία των (σημερινών) ιστορικών κειμένων έχει χαθεί


Οι διαφορετικές αλήθειες είναι πιθανές μόνο αν η αλήθεια γίνεται αντιληπτή ως «γνώμη»

Η Μαίρη Λέφκοβιτς είναι το κατ' εξοχήν επιστημονικό πρόσωπο που από το 1991, ως καθηγήτρια των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών, υπερασπίζεται την ιστορική αλήθεια. Καθώς μια ακόμη θεωρία, του «μαζικού δανεισμού», που διατυπώθηκε από τον Μάρτιν Μπερνάλ στο βιβλίο του «Μαύρη Αθηνά», συνδέεται με το κίνημα των Αφροκεντριστών και αμφισβητεί τη σημασία, αλλά και τη γνησιότητα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού

Η Μαίρη Λέφκοβιτς, καθηγήτρια στο Κολέγιο Γουέλσλυ της Μασαχουσέτης, ανέλαβε τον δύσκολο ρόλο να φωτίσει τις σκοτεινές πλευρές ενός μοντέρνου μύθου, που δείχνει την αρχαία ελληνική Ιστορία ως κλεψίτυπο του αιγυπτιακού (ο κατά τον Μπερνάλ «μαζικός δανεισμός» στοιχείων του αιγυπτιακού πολιτισμού), που προβάλλει τους αρχαίους Έλληνες όχι ως γνήσιους δημιουργούς, αλλά ως σφετεριστές τού αφρικανικού πολιτισμού (η θεωρία της «Κλεμμένης Κληρονομιάς», πάνω στην οποία οι Αμερικανοί ριζοσπαστικοί Αφροκεντριστές στηρίχτηκαν, για να προωθήσουν έναν αφρικανικό σωβινισμό που ισοδυναμεί με αντίστροφο ρατσισμό). Σε αυτόν τον δρόμο της αποκατάστασης της επιστημονικής αλήθειας και του καθαρού λόγου, η Μαίρη Λέφκοβιτς συνάντησε τις μασονικές τελετουργίες και άλλες θεωρίες συνωμοσίας, με τις οποίες μία μεγάλη μερίδα της αμερικανικής ακαδημαϊκής κοινότητας κατηγορεί μέχρι και σήμερα την Ευρώπη ως γενεσιουργό αιτία όλων των σύγχρονων δεινών. Από τη στιγμή μάλιστα που ο ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίχτηκε στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία για να αναπτυχθεί, πηγή όλων των συμφορών είναι και πάλι οι αρχαίοι Ελληνες.

«Αυτό είναι άδικο», σκέφθηκε η Μαίρη Λέφκοβιτς. Και με τη συνείδηση του επιστήμονα που σκύβει πάνω από τις πηγές για να εντοπίσει στις μαρτυρίες και στις πρωτογενείς πληροφορίες το φως της αλήθειας, επέλεξε το δύσκολο μονοπάτι της επιστημονικής αντιπαράθεσης και τεκμηρίωσης. Σε μια εποχή μάλιστα που στην Αμερική η διαδικασία της «μείωσης της ευρωπαϊκής πολιτιστικής υπεροψίας» γρονθοκοπεί την επιστημονική τεκμηρίωση. Έτσι, έγινε η ίδια συγγραφέας δύο βιβλίων, με τα οποία ανασκευάζει την αφροκεντρική θεωρία, αντικρούοντας ταυτόχρονα και τις προσωπικές κατηγορίες, με τις οποίες τη χαρακτήρισαν ρατσίστρια.

Στα βιβλία «Not out of Africa» («Η Μαύρη Αθηνά, Μύθοι και πραγματικότητα ή οι παραποιήσεις του αφροκεντρισμού», Εκδόσεις Κάκτος) και «Black Athena Revisited», η Μαίρη Λέφκοβιτς καταρρίπτει τα πλαστά επιχειρήματα του αφροκεντρισμού. Εξετάζει τα στοιχεία από τον αρχαίο κόσμο, δείχνει με ποιο τρόπο παρεξηγήθηκαν ­ τόσο κατά την αρχαιότητα όσο και στη σύγχρονη εποχή ­ εξηγεί πως γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι ο Σωκράτης και η Κλεοπάτρα ήταν Έλληνες και όχι μαύροι, ότι ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και πολλοί άλλοι Έλληνες φιλόσοφοι δεν έκλεψαν τις ιδέες τους από τους Αιγύπτιους. Αποδεικνύει πως δεν υπάρχει κάποια σύγχρονη συνωμοσία των ανθρώπων των γραμμάτων, με στόχο την απόκρυψη του χρέους που, δήθεν, οφείλει η Ελλάδα στην Αίγυπτο και ότι μερικές παρεξηγήσεις έχουν τη ρίζα τους σε παρανοήσεις των ίδιων των αρχαίων Ελλήνων σχετικά με τις αιγυπτιακές θρησκείες.

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!