ΠΡΟΣ ΑΛΩΠΕΚΑ ΤΙΝΑ… ΔΙΚΗΝ ΑΙΣΩΠΕΙΟΥ ΜΥΘΟΥ.

«Πόλλ' οἶδ' ἀλώπηξ, ἀλλ' ἐχῖνος ἓν μέγα».

Πολλά ξέρ’ η αλεπού, αλλά ο σκαντζόχοιρος ένα και μεγάλο!

                                                                Αρχίλοχος

Αξιόμεμπτη Πολυπράγμων Αλώπηξ, 

που τους πάντες ανακατώνεις και ταράζεις,

γνώριζε πως όταν όλα θα καταρρέουν γύρω σου ─διότι θα έρθει αυτή η ώρα, σύμφωνα με τον άτεγκτο θεσμό των Ωρών και της εν καιρώ αποδόσεως των Οφειλομένων─ τότε θα εύχεσαι να είχες κοντά σου τους ανθρώπους που τόσο επιπόλαια καταπρόδωσες και κατασυκοφάντησες! 

Αλλά, θα είναι πλέον αργά για σένα, διότι «πῶς ἀνακτητέα ἡ Φιλοσοφία τῷ γε ἀτιμάσαντι αὐτὴν καὶ ῥίψαντι;» Πώς είναι δυνατόν να επανακτήσει την Φιλοσοφία, αυτός που την ατίμασε και την απέρριψε; 

ΠΟΙΗΤΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ:

Τρέξε, τρέξε, αλώπηξ λαμπουρίς,  
σπείρε παντού χολή και ψέμμα,
μόνον έτσι το «φίλοιστρε κακοῖς»,
θα νιώσεις με το ίδιο σου το αίμα!

Μία από τις πιο μυστηριώδεις πτυχές της αλεπούς είναι η φωνή της.

Εδώ είναι μερικές ηχογραφήσεις, οι περισσότερες από την άγρια ​​φύση,

που δείχνουν πόσο διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας μπορεί να έχουν...