«Η χάρη θέλει αντίχαρη και πάλι χάρη θά ΄ναι», λέει η λαϊκή παροιμία, και σωστά. Η μη αναγνώριση μιάς χάριτος και η μη ανταπόδοσή της, δηλαδή η αχαριστία, είναι από τα πλέον οδυνηρά συναισθήματα και ο αχάριστος, από τους πλέον αρνητικούς τύπους μιάς κοινωνίας.
Γι’ αυτό και πρέπει να αναγνωρίζεται από εμάς ώστε να αποφεύγουμε να κάνουμε χάρες σε τέτοια άτομα, διότι, «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος αχαρίστου», καθώς έλεγαν οι αρχαίοι!
Η χάρις πρέπει να πραγματοποιείται, λοιπόν, με λόγια και έργα, με χαρά, αλλά και διάκριση!