8 Δεκεμβρίου 2014

ΦΑΣΣΑ Ή ΦΑΤΤΑ * ΙΕΡΟ ΠΤΗΝΟ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ - ΦΕΡΡΕΦΑΤΤΑΣ

«Τῆς δὲ Φερρεφάττης παρὰ τὸ φέρβειν (= τρέφειν) τὴν φάτταν φασὶν οἱ πολλοὶ τοὔνομα τῶν θεολόγων· ἱερὸν γὰρ αὐτῆς ἡ φάττα». 
                                                                   Πορφύριος



Περιστερά η λευκόλαιμος (Columba palumbus), κ. Φάσσα ή Φάττα, ιερό πτηνό της Περσεφόνης - Φερρέφαττας.

 Περιστερά η λευκόλαιμος - Columba palumbus. (Φωτο. Wikipedia)


ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΔΡΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΣΥΝΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΙΚΙΛΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΙΚΩΣ, ΜΕ ΑΟΡΑΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΟ ΤΡΟΠΟ...

ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ "ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ" ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ... ΩΣΤΟΣΟ, Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΑΥΤΗ ΘΑ ΣΥΝΕΔΕΕ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΙΟΥΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ -ΑΠΟ ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ- ΑΡΩΓΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟ ΣΤΟ ΘΕΙΟ ΕΡΓΟ! 




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!