14 Ιανουαρίου 2008

ΤΑ "ΟΙΚΕΙΑ ΚΑΚΑ" ΤΩΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ


ΤΑ "ΟΙΚΕΙΑ ΚΑΚΑ" ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ, ΟΣΩΝ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΡΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ, ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ... ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ Ή ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΥΣ.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΩΔΕΚΑΕΤΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ, ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΟΙ ΦΑΥΛΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ "ΜΑΣΚΕΣ" -ΑΤΟΜΩΝ Ή ΧΩΡΩΝ- ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ...
ΚΑΝΕΙΣ -ΑΤΟΜΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟΙ- ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΡΕΩΝΕΙ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΜΕ ΑΠΡΕΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΕΣ!
Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΜΕ ΣΥΝΕΠΗ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΩΦΕΛΙΜΑ ΕΡΓΑ.

Αναρτήθηκε από:
Ετικέτες
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»

Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»

(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!

Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!