5 Ιανουαρίου 2009

ΗΦΑΙΣΤΕΙΟΝ - ΘΗΣΕΙΟΝ

Το Ηφαιστείον είναι ναός Δωρικού ρυθμού και είναι ο πιο καλοδιατηρημένος ναός του ρυθμού αυτού στην Ελλάδα. Χτίστηκε στο χώρο της Αρχαίας Αγοράς της Αθήνας μεταξύ 460-415 πχ. Ἠταν αφιερωμένος στό Θεό Ήφαιστο (προστάτη των μεταλλουργών) και στη Θεά Αθηνά Εργάνη (προστάτιδα των τεχνών). Η ανατολική πλευρά του ναού φέρει 10 μετόπες με τους άθλους του Ηρακλέους, ενώ 4 μετόπες με τους άθλους του Θησέως υπάρχουν στην βόρεια και νότια πλευρά. Στό ναό μέσα υπήρχαν δυο χάλκινα αγάλματα του Ηφαίστου και της Αθηνάς, έργα του γλύπτη Αλκαμένους. Ο ναός μετράπηκε από τους χριστιανούς σε ναό του αγίου Γεωργίου τον 7ο μχ αιώνα. Στίς αρχές του 19ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο των προτεσταντών και φιλελλήνων που πέθαναν στην επανάσταση του 1821. Το Ηφαιστείον χρησιμοποιήθηκε ως χριστιανικός ναός μέχρι και το 1834. Το έτος αυτό πραγματοποιήθηκε στο Ηφαιστείον η υποδοχή του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα. Από το 1834 και μετέπειτα το Ηφαιστείον χρησιμοποιήθηκε ως μουσειακός χώρος. Τα νεότερα χρόνια ο ναός και η γύρω περιοχή ονομάσθηκαν Θησείον.

The Temple of God Hephaestos is of Dorian rhythm and the best preserved one throughout Greece. It was erected between 460 and 415 BCE in the ancient Athenian Agora and was dedicated in God Hephaestos (protector of smiths) and Goddess Athena Ergani (protectress of the arts). Inside the Temple, two statues of Hephaestos and Athena were placed, works of the sculptor Alcamenes. The Temple was converted into the christian temple of St. George during the 7th century CE. Thus, it was used as a christian church till the year 1834. In the beginning of the 19th century it was used as a cemetary of the Protestants and Philhellenes that died during the Greek Revolution. From 1834 and onwards the Temple is used as a museum. The area, where it is located, is called Theseion.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!