Ο θυμός (θυμικόν ή θυμοειδές) είναι η σφαίρα εκείνη της ψυχής που περικλείει το συναίσθημα και την βούληση. Λόγω της ενδιάμεσης φύσης του αποτελεί το "κλειδί" για την ενοποίηση των διαφόρων μερών της ψυχής. Η ευθυμία ως αρίστη κατάσταση του θυμικού κέντρου της ψυχής εξετάζεται στο παρόν έργο μέσα σε είκοσι μεστά κεφάλαια, με τρόπο ζεστό, φιλικό και άμεσο.
Την ευθυμία οφείλουμε να την αναζητήσουμε εντός μας, έχει εσωτερική διάσταση, αλλά δεν θα μπορέσει να διατηρηθεί αν αγνοήσουμε τις εξωτερικές συνθήκες. Οι ανθρώπινες σχέσεις, τα υλικά μέσα και αποκτήματα, ο πλούτος και η έλλειψή του, τα τυχαία γεγονότα κ.λπ. είναι παράγοντες τους οποίους οφείλουμε να λάβουμε υπόψη μας.
Αν κάποιος αποδειχθεί ικανός να σταθεροποιήσει και ενοποιήσει την εξωτερική ζωή του, αυτό θα επιδράσει θετικά και στην ενοποίηση της εσωτερικής ζωής του. Η ενοποίηση του ψυχισμού είναι ένα δύσκολο αλλά ταυτόχρονα θαυμαστό έργο. Πάντα επίκαιρο και επιτακτικό σήμερα όσο ποτέ…
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
-------------------------------------------------------------------------------
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 1ΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Κεφάλαιον 1ον: ΜΕΛΕΤΩ
«Τῶν λόγων, ὅσοι πρὸς τὰ πάθη βοηθοῦσι, δεῖ πρὸ τῶν παθῶν ἐπιμελεῖσθαι τοὺς νοῦν ἔχοντας, ἵν’ ἐκ πολλοῦ παρεσκευασμένοι μᾶλλον ὠφελῶσιν.»
Τους λόγους εκείνους που βοηθούν στην αντιμετώπιση των παθών, πρέπει όσοι έχουν μυαλό να τους μελετούν προτού να τους καταλάβει κάποιο πάθος, ώστε να είναι μέσα τους δουλεμένοι από καιρό για να μπορούν να ωφελήσουν περισσότερο.
Κεφάλαιον 2ον: ΠΡΑΤΤΩ
«Τῶν καλῶν ἡ παράλειψις οὐχ ἧττον ἢ τῶν φαύλων ἡ πρᾶξις ἀνιαρόν ἐστι καὶ ταραχῶδες.»
Η παράλειψη τελέσεως των καλών δεν είναι λιγότερο δυσάρεστη και ταραχώδης από την διάπραξη των αισχρών.