ΤΡΙΕΣΠΕΡΟΝ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
Η
λέξη "Ηρακλής" αποτελεί προσωνυμία του Ηλίου και δηλώνει την ανίκητη
δύναμή του να διαλύει κάθε κακό, το οποίο τείνει να σχηματίζεται ιδίως
στον αέρα.
Ο φιλόσοφος Πορφύριος στο "Περί Αγαλμάτων" (Εκδόσεις Ηλιοδρόμιον, Αθήνα 2000) λέει με σαφήνεια τα εξής:
"Καθὸ δὲ ἀπαλεξίκακός ἐστι τῶν ἐπιγείων ὁ Ἥλιος, Ἡρακλέα αὐτὸν προσεῖπον ἐκ
τοῦ κλᾶσθαι πρὸς τὸν ἀέρα, ἀπ' ἀνατολῆς εἰς δύσιν ἰόντα".
Το
ρήμα κλάω-ώ σημαίνει θραύω, τσακίζω... Άρα, ο ανίκητος Ήλιος ως Ηρακλής
θραύει, τσακίζει, διαλύει κάθε τυφωνικό σχηματισμό που εκδηλώνεται
ιδίως στο πεδίο του αέρος... Πώς το επιτυγχάνει αυτό ο Ηρακλής;
Πρωτίστως διά του Έλληνος - Ηλιακού Λόγου. Γι΄αυτό, όπου αρθρώνεται
Ελληνικός Λόγος, το τυφωνικό Ψεύδος καταρρέει...
(Τα
υποχθόνια όντα ξέρουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κυριαρχήσουν επί
γης, αν δεν βρουν τρόπους να μας αποκόψουν από τις ενέργειες του Ηλίου
-ορατές και αόρατες. Φαίνεται ότι αυτό αποτελεί παλιά ιστορία, που,
δυστυχώς για μας, επαναλαμβάνεται κατά τρόπο ανελέητο και στις μέρες
μας: Βλ. αεροψεκασμούς σε όλη τη γη, κατευθυνόμενη πληροφόρηση, κλπ).
Το Τριέσπερον άρχιζε / αρχίζει την Εσπέρα του Χειμερινού Ηλιοστασίου (21η
προς 22α Δεκεμβρίου, που είναι και η μεγαλύτερη νύκτα του έτους) και
ολοκληρώνεται με την ανα-Γέννηση του Ηλίου (την νύκτα της 24ης προς
ξημέρωμα 25ης Δεκεμβρίου).
Έτσι, ορθά, θα μπορούσε να ονομαστεί η συμβατική 25η Δεκεμβρίου (σε
κάθε περίπτωση, η 4η ημέρα από το Χειμερινό Ηλιοστάσιο) Νέο-Ήλια > Νεοήλια (Noel)
ή, άλλως: Ηλίου-γέννα > Ηλιούγεννα.
Αυτό εκφράζεται κωδικοποιημένα στην συμβολική "μυθική γλώσσα" της Ελληνικής Παραδόσεως ως εξής:
"Φασὶ,
Δία, συγκοιμώμενον Ἀλκμήνῃ, πεῖσαι τὸν Ἥλιον μὴ ἀνατεῖλαι ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας.
Ὅθεν
καὶ ἐπὶ τρεῖς νύκτας συγκοιμηθεὶς αὐτῇ ὁ Ζεὺς τὸν Τριέσπερον Ἡρακλέα ἐποίησε".
Ιαλυσσός
Επαναδημοσίευση
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
Ὦ Ζεῦ͵ πάτερ Ζεῦ͵ σὸν μὲν οὐρανοῦ κράτος͵ σὺ δ΄ ἔργ΄ ἐπ΄ ἀνθρώπων ὁρᾶις λεωργὰ καὶ θεμιστά͵ σοὶ δὲ θηρίων ὕβρις τε καὶ δίκη μέλει! ...
-
ΕΚΦΩΝΗΣΗ: Ορκίζουν σε στη στάχτη αυτή! Λόγο, Έργο, Νόημα! ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΧΟΡΟΥ: Λόγο, Έργο, Νόημα! ΤΡΑΓΟΥΔΙ - ΨΑΛΜΟΣ: Μητέρα, μεγαλόψυχη στον π...
-
Σκύφος - δέπας ἀμφικύπελλον (1600 π.χ.). Ἀκρόπολη Λακεδαίμονος. « δῶκε δὲ Τηλεμάχῳ καλὸν δέπας ἀμφικύπελλον » ΟΜΗΡΟΣ, Ο...
-
Δίκη καταλήψεται ψευδῶν τέκτονας καὶ μάρτυρας. Ἡ Δίκη θὰ ἁδράξει αὐτοὺς ποὺ κατασκευάζουν ψεύδη καὶ αὐτοὺς ποὺ μαρτυροῦν ψεύδη. ~~~~~~~~~~~~...
-
Ἀλώπηξ καὶ βότρυς Ἀλώπηξ λιμώττουσα , ὡς ἐθεάσατο ἀπό τινος ἀναδενδράδος βότρυας κρεμαμένους , ἠβουλήθη αὐτῶν περιγενέσθα...
-
Τῶν ἐπιθυμιῶν αἱ μέν εἰσι φυσικαὶ καὶ ἀναγκαῖαι ͵ αἱ δὲ φυσικαὶ καὶ οὐκ ἀναγκαῖαι ͵ αἱ δὲ οὔτε φυσικαὶ οὔτε ἀναγκαῖαι ͵ ἀλλὰ παρὰ...
-
Τοὺς καθεύδοντας ἐργάτας εἶναι καὶ συνεργοὺς τῶν ἐν τῷ κόσμῳ γινομένων.
Οι κοιμισμένοι (φυσικώς και πνευματικώς) είναι "εργάτες...
-
Ὁ Χρόνος ὡς πρὸς μὲν τὸ «Τώρα» εἶναι πεπερασμένος, ὡς πρὸς δὲ τὰ μέρη του, ποὺ ὑπάρχουν διττῶς (δηλ. τὸ Παρελθὸν καὶ τὸ Μέλλον)...
Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός
* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!