8 Νοεμβρίου 2014

ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΟΛΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΣΟΥ!

ΣΑΒΑΤΟΝ (Σ - ΑΒΑΤΟΝ) - ΚΡΟΝΙΩΝΗ = ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ (ΚΟΡΟ-ΝΟΥ = ΚΑΘΑΡΟΥ ΝΟΥ)

Σημερινή ονομασία Ημέρας:
Ελλην. ΣABATΟN 
Αγγλ. SATUR-DAY
Γερμ. SAMS-TAG
Γαλλ. SAME-DI
Ισπαν. SABADO
Αποκατάσταση της αρχαίας Ονομασίας: KPΟNIΩNH 
Πλανήτης: ΦΑΙΝΩΝ Ή KPΟNΟΣ
Εποπτεύων Θεός: KPΟNΟΣ
Φωνήεν: Ω - Ωμέγα

Νόμος του Σκοπού της Ζωής


Kινούμαστε στην ζωή μέσα σε πλήθος ταυτίσεων. Kάθε ταύτιση είναι ένα “εγώ” που τα θέλει όλα για τον εαυτό του... Ακολουθώντας τα σκαλιά των ταυτίσεων θα διαπιστώσουμε κάποια στιγμή ότι η ανώτερη ταύτιση, το πλατύσκαλο, είναι η Υπηρεσία προς το Κοινωνικό Σύνολο, προς την Ολότητα. Ο μόνος τρόπος για να αντιληφθούμε τον σκοπό της ζωής μας είναι να έρθουμε σε επαφή με το ανώτερο Εγώ, τον Ανώτερο Εαυτό μας. Σκοπός είναι το αντικείμενο της σκέψης μας, η Ιθάκη την οποία έχουμε διαρκώς στο νού μας. Οι μνηστήρες, οι διάφορες ταυτίσεις, διεκδικούν την ψυχή μας καθένας για λογαριασμό του, αλλά όταν εμφανίζεται ο Οδυσσέας, ο Ανώτερος Εαυτός μας, όλα ξεκαθαρίζονται.

Προτροπές: Σαν τον Tηλέμαχο, αναζήτησε κι εσύ τον Πατέρα σου, τον Ανώτερο Εαυτό σου. Ανάπτυξε τις ικανότητές σου. Υπηρέτησε την Ολότητα μέσα σου και γύρω σου.
 
Προτεινόμενη ανάγνωση: Ορφικός Ύμνος Kρόνου.



Αναδημοσίευση
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!