ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΚΑΝΕΙΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥ ΛΑΧΕΙ...
Ποίηση: Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος
Μουσική: Μήτσος Σταυρακάκης
Ερμηνεία: Μαρίνα Δακανάλη & Μήτσος
Σταυρακάκης
Παιγνίδι μας εφαίνεται, ‘τό δούμε φουσκωμένη
από μακρά τη θάλασσα, κι άγρια, και θυμωμένη,
με κύματα άσπρα και θολά, βρυγιά ανακατωμένα,
και τα χαράκια όντε κτυπούν κι αφρίζουν ένα-ένα
και το καράβι αμπώθουσι με μάνητα μεγάλη
στη φουσκωμένη θάλασσα σε μια μερά κ’ εις άλλη.
Κ’ εκείνους τσ’ ανακατωμούς και ταραχές
γρικούμε,
και δίχως φόβο από μακρά, γελώντας τσι θωρούμε.
Mα κείνος που στα βάθη της είναι και
κιντυνεύγει,
και να γλιτώσει απ’ τη σκληρά, ξετρέχει και
γυρεύγει,
αυτός κατέχει να σου πει κι απόκριση να δώσει,
ίντά ‘ναι ο φόβος του γιαλού, αν είναι και
γλιτώσει,
και των κυμάτω’ ο πόλεμος, και των ανέμω’ η
μάχη,
και δε γνωρίζει το κακό κιανείς, αν δεν του
λάχει.
Ο έρωτας στέκει ανάδια μου και τ’ άρματα μου
δείχνει,
βαστά φωτιά κι αναλαμπή, κι απάνω μου τη
ρίχνει.
Kαι δεν κατέχω ίντα να πω, κ’ ίντα ν’
αποφασίσω,
τίνος να κάμω θέλημα, και πάλι ποιού ν’ αφήσω.
Φόβος και Πόθος πολεμά, κ’ εγώ 'μαι το σημάδι,
και δεν μπορώ τούτα τα δυο να τα συβάσω ομάδι.
Κριτή μ’ εβάλαν και τα δυο, κι απόφαση
γυρεύγουν,
πολλά με βασανίζουσι, πολλά με κιντυνεύγουν.
H αγάπη στέκει ανάδια μου κι άδικα τυραννά με,
μ’ άρματα φοβερίζει με, και με φωτιά κεντά με∙
με το ξιφάρι μού μιλεί, με τη σαΐτα λέγει,
το δίκιο τση μ’ αναλαμπή και φλόγα το γυρεύγει.
Kι αν δεν τση κάμω θέλημα, με τη φωτιά με
καίγει,
και πλιά παρά τον Kύρη μου βαρίσκει και
δοξεύγει.
Kι ως βουληθώ, στον πόλεμον οπού ‘μαι, να
νικήσω,
τέσσερα ζάλα κάνω ομπρός, κι οκτώ γιαγέρνω
οπίσω.
Σφαίνει όπου πει κι οι λογισμοί τ’ αθρώπου δε
γροικούνται
γιατί με δίχως εμιλιά στο πρόσωπο θωρούνται.
Ας πάσκει πούρι όσο μπορεί άθρωπος να τα χώνει,
τ’ αμάτι και το πρόσωπο όλα τα φανερώνει.
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
Η λέξη "Ηρακλής" αποτελεί προσωνυμία του Ηλίου και δηλώνει την ανίκητη δύναμή του να διαλύει κάθε κακό, το οποίο τείν...
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
Δίκη καταλήψεται ψευδῶν τέκτονας καὶ μάρτυρας. Ἡ Δίκη θὰ ἁδράξει αὐτοὺς ποὺ κατασκευάζουν ψεύδη καὶ αὐτοὺς ποὺ μαρτυροῦν ψεύδη. ~~~~~~~~~~~~...
-
Ὀ ψ ὲ θε ῶ ν ἀ λέουσι μύλοι, ἀ λέουσι δ ὲ λεπτά ! (ΑρχαιοΕλληνική Παροιμία) Αλέθουν...
-
Ο ανεξέταστος βίος ου βιωτός (εστίν) ανθρώπωι. Σωκράτης The unexamined life is not worth living for a human being. Socrates
-
Νυκτιφαὲς περὶ γαῖαν ἀλώμενον ἀλλότριον φῶς. Αἰεὶ παπταίνουσα πρὸς αὐγὰς ἠελίοιο. Αλλότριο φως νυκτόφαντο, περιφερόμενο γύρ...
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
Ὁ Ἡράκλειτος γεννήθηκε στὴν Ἔφεσο τὸ 544 π.χ. καὶ ἔφτασε στὴν ἀκμή του κατὰ τὴν ξθ΄ - 69 η Ὀλυμπιάδα (504 − 500 π.χ.). « Γέγονε ...
-
https://youtu.be/pk8SCQF-RV4?feature=shared Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΘΥΡΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ - ΑΘΗΝΑ ΣΤΙΣ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟ...
-
αὐτὰρ ἐγὼ ποτὶ μακρὸν ἐρινεὸν ὑψόσ' ἀερθείς, τῷ προσφὺς ἐχόμην ὡς νυκτερίς · οὐδέ πῃ εἶχον οὔτε στηρίξαι ποσὶν ἔ...
Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός
* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!