23 Μαΐου 2009

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ (ΠΑΙΑΝ ΦΟΙΒΕ ΑΠΟΛΛΩΝ) * ORPHIC HYMN TO APOLLO (PAEAN PHOEBUS APOLLO)



ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ

Ἐλѳέ, μάκαρ, Παιάν, Τιτυοκτόνε, Φοῖβε, Λυκωρεῦ,

Μεμφῖτ', ἀγλαότιμος, ἰήιος, ὀλβιοδῶτα,

χρυσολύρη, σπερμεῖος, ἀρότριε, Πύѳιε, Τιτάν,

Γρύνειε, Σμινѳεῦ, Πυѳοκτόνε, ∆ελφικέ, μάντι,

ἄγριε, φωσφόρε δαῖμον, ἐράσμιε, κύδιμε κοῦρε∙

Μουσαγέτη, χοροποιός, ἑκηβόλε, τοξοβέλεμνε,

Βράγχιε καὶ ∆ιδυμεῦ, ἑκάεργος, Λοξία, ἁγνέ,

∆ήλιε, ἄναξ, πανδερκὲς ἔχων φαεσίμβροτον ὄμμα,

χρυσοκόμη, καѳαρὰς φήμας χρησμούς τ' ἀναφαίνων∙

κλῦѳί μου εὐχομένου λαῶν ὕπερ, εὔφρονι ѳυμῶι.

Τόνδε σὺ γὰρ λεύσσεις τὸν ἀπείριτον αἰѳέρα πάντα

γαῖαν τ' ὀλβιόμοιρον ὕπερѳεν, καὶ δι' ἀμολγοῦ

νυκτός, ἐν ἡσυχίαισιν, ὑπ' ἀστεροομμάτου ὄρφνης

ῥίζας νέρѳε δέδορκας∙ ἔχεις δέ τε πείρατα κόσμου

παντός∙ σοὶ δ' ἀρχή τε τελευτή τ' ἐστὶ μέλλουσα,

παντοѳαλής, σὺ δὲ πάντα πόλον κιѳάρηι πολυκρέκτωι

ἁρμόζεις∙ ὁτὲ μὲν νεάτης ἐπὶ τέρματα βαίνων,

ἄλλοτε δ' αὖѳ' ὑπάτην, πότε ∆ώριον εἰς διάκοσμον.

Πάντα πόλον κιρνάς, κρίνεις βιοѳρέμμονα φῦλα,

ἁρμονίηι κεράσας παγκόσμιον ἀνδράσι μοῖραν∙

μίξας χειμῶνος ѳέρεός τ' ἴσον ἀμφοτέροισιν,

εἰς ὑπάτας χειμῶνα, ѳέρος νεάταις διακρίνας,

∆ώριον εἰς ἔαρος πολυηράτου ὥριον ἄνѳος.

Ἔνѳεν ἐπωνυμίην σε βροτοὶ κλήιζουσιν Ἄνακτα,

Πᾶνα, ѳεὸν δικέρωτ', ἀνέμων συρίγμαѳ' ἱέντα∙

οὕνεκα παντὸς ἔχεις κόσμου σφραγῖδα τυπῶτιν.

Κλῦѳι, μάκαρ, σώζων μύστας ἱκετηρίδι φωνῆι.


[ΟΡΦΕΩΣ ΥΜΝΟΙ, ΑΡ. 34 - "88 ΙΕΡΟΙ ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ, ΑΘΗΝΑ 2004 ]


ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ

ORPHIC HYMN TO APOLLO

BLEST Pæan, come, propitious to my pray'r,
Illustrious pow'r, whom Memphian tribes revere,
Slayer of Tityus, and the God of health,
Lycorian Phœbus, fruitful source of wealth .
Spermatic, golden-lyr'd, the field from thee 5
Receives it's constant, rich fertility.
Titanic, Grunian, Smynthian, thee I sing,
Python-destroying, hallow'd, Delphian king:
Rural, light-bearer, and the Muse's head,
Noble and lovely, arm'd with arrows dread: 10
Far-darting, Bacchian, two-fold, and divine,
Pow'r far diffused, and course oblique is thine.
O, Delian king, whose light-producing eye
Views all within, and all beneath the sky:
Whose locks are gold, whose oracles are sure, 15
Who, omens good reveal'st, and precepts pure:
Hear me entreating for the human kind,
Hear, and be present with benignant mind;
For thou survey'st this boundless æther all,
And ev'ry part of this terrestrial ball 20
Abundant, blessed; and thy piercing sight,
Extends beneath the gloomy, silent night;
Beyond the darkness, starry-ey'd, profound,
The stable roots, deep fix'd by thee are found.
The world's wide bounds, all-flourishing are thine, 25
Thyself all the source and end divine:
'Tis thine all Nature's music to inspire,
With various-sounding, harmonising lyre;
Now the last string thou tun'ft to sweet accord,
Divinely warbling now the highest chord; 30
Th' immortal golden lyre, now touch'd by thee,
Responsive yields a Dorian melody.
All Nature's tribes to thee their diff'rence owe,
And changing seasons from thy music flow
Hence, mix'd by thee in equal parts, advance 35
Summer and Winter in alternate dance;
This claims the highest, that the lowest string,
The Dorian measure tunes the lovely spring .
Hence by mankind, Pan-royal, two-horn'd nam'd,
Emitting whistling winds thro' Syrinx fam'd; 40
Since to thy care, the figur'd seal's consign'd,
Which stamps the world with forms of ev'ry kind.
Hear me, blest pow'r, and in these rites rejoice,
And save thy mystics with a suppliant voice.

Translated by Thomas Taylor


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!