H πρώτη μου επίσκεψη στην Ελλάδα ήταν τον Ιούνιο του 1954. (...)
Ο εμφύλιος πόλεμος είχε τελειώσει. Οι επισκέπτες ήταν λίγοι, και αυτοί γίνονταν δεκτοί με μια καλοσύνη και μια θερμή φιλοξενία που άφησαν βαθιές και αξέχαστες εντυπώσεις.
Η φιλοξενία αυτή είχε ακόμη μεγαλύτερη αξία καθώς ο κόσμος ήταν πολύ φτωχός.
Η ανεργία άγγιζε το 30%,και οι τυχεροί που κατάφερναν να βρουν δουλειά πληρώνονταν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. (...)
Το τοπίο ήταν ακόμη παρθένο. Τα χωριά σε όλη τη χώρα ήταν όμορφα, όχι μονάχα από αρχιτεκτονική άποψη, αλλά επίσης και για τις μοναδικές και ξεχωριστές παραδόσεις τους.(...)
Εκείνη η εποχή και εκείνος ο τρόπος ζωής χάθηκαν, τα σάρωσαν τα απανωτά κύματα του τουρισμού και της ανάπτυξης, των εξοχικών σπιτιών, των ταχύπλοων, των πτήσεων τσάρτερ και των τουριστικών πακέτων, οι βίλες που χτίστηκαν στα νησιά και τα πλαστικά σκάφη που αντικατέστησαν τα ξύλινα και χειροποίητα.
Η μοναξιά που έβρισκε κανείς σε όλους σχεδόν τους αρχαιολογικούς χώρους έχει εξαφανιστεί.Πολλοί κατακλύζονται από φουρνιές ολόκληρες τουριστών με τα λεωφορεία τους. (...)
Έχετε υπόψη σας ότι οι εικόνες που θα δείτε αποτυπώθηκαν από το φωτογραφικό φακό σε χρόνο μικρότερο των δύο δευτερολέπτων συνολικά,αιχμαλωτίζοντας η καθεμιά ελάχιστα αποσπάσματα γεγονότων και εικόνων σε κλάσματα του δευτερολέπτου.Πρόκειται δηλαδή για μια πολύ λεπτή φέτα ζωής εκείνης της περιόδου.
Και σήμερα μπορεί να βρει κανείς μαγεία και γαλήνη στην Ελλάδα, ακόμη και παραδοσιακή φιλοξενία, αλλά όχι εύκολα. Όσοι είναι πρόθυμοι να τις αναζητήσουν θα ανταμειφθούν.
Φωτογράφος Ρόμπερτ Μακ Κέϊμπ
My first visit to Greece was in June 1954.(...)
The civil war had ended. Visitors were few, and they were treated with kindness and warm hospitality that made deep and unforgetable impressions.
The hospitality was all the more remarkable in view of the profound poverty.
Unemployment was perhaps 30% and those fortunate enough to find work were paid less than one dollar a day. (...)
The landscape was still unspoiled. Villages throughout the country were beautiful not only architecturally, but also for their unique and distinct traditions.(...)
It is an era and way of life that has vanished, swept away by pounding waves of tourism and development, by huge high speed ferries, by charter flights and package tours and island villas, by plastic boats replacing meticulously handcrafted wooden ones.
The solitude one found at almost every archaeological site has disappeared, and most are today overrun with busloads of tourists.(...)
Remember that all the images you will see were recorded in less that two seconds in the aggreegate, each one capturing tiny fragments of events and scenes in the span of 1/10 to 1/500 of a second.It is a very thin slice of the life of the era.
One can still find magic and tranquillity in Greece and even traditional hospitality, but they are not found easily.Those who are willing to search will be fully rewarded.
