ΑΕΤΟΣ ΚΑΙ ΟΦΙΣ - Η ΑΙΩΝΙΑ ΜΑΧΗ
ΑΕΤΟΣ ΚΑΙ ΟΦΙΣ
ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ.
Ραψωδία Μ. Όλα κινδυνεύουν να χαθούν. Ο "Έκτορας" μανιασμένος, επιτίθεται για να κάψει τις νήες τών Αχαιών... Όλα φαίνονται χαμένα για τους Αχαιούς. Τότε, εμφανίζεται ο Οιωνός του Αετού με το Φίδι...
Η μάχη του Αετού με το Φίδι συμβολίζει την μάχη των Ουράνιων δυνάμεων του Αγαθού με τις Χθόνιες δυνάμεις του Κακού.
Ὄρνις γάρ σφιν ἐπῆλθε περησέμεναι μεμαῶσιν
αἰετὸς ὑψιπέτης ἐπ᾽ ἀριστερὰ λαὸν ἐέργων
φοινήεντα δράκοντα φέρων ὀνύχεσσι πέλωρον
ζωὸν ἔτ᾽ ἀσπαίροντα, καὶ οὔ πω λήθετο χάρμης,
κόψε γὰρ αὐτὸν ἔχοντα κατὰ στῆθος παρὰ δειρὴν
ἰδνωθεὶς ὀπίσω· ὃ δ᾽ ἀπὸ ἕθεν ἧκε χαμᾶζε
ἀλγήσας ὀδύνῃσι, μέσῳ δ᾽ ἐνὶ κάββαλ᾽ ὁμίλῳ,
αὐτὸς δὲ κλάγξας πέτετο πνοιῇς ἀνέμοιο.
Τρῶες δ᾽ ἐρρίγησαν ὅπως ἴδον αἰόλον ὄφιν
κείμενον ἐν μέσσοισι Διὸς τέρας αἰγιόχοιο.
ΟΜΗΡΟΥ, ΙΛΙΑΣ, ΡΑΨΩΔΙΑ Μ 200 - 209
Κι ἐμπρὸς στὸν χάντακα ἔστεκαν καὶ ἀκόμη ἐμεριμνοῦσαν,
ὅτι ἐνῶ ἦσαν πρόθυμοι τὸν λάκκον νὰ περάσουν,
ὑψηλοπέτης ἀετὸς ἐφάνη αριστερά τους,
καὶ ζωντανὸς στὰ νύχια του καὶ κοκκινοβαμμένος
μέγας σπαρνοῦσε δράκοντας καὶ πολεμοῦσε ἀκόμη•
ὅσο ποὺ ὀπίσω γέρνοντας τὸν ἀετὸν στὸ στῆθος
ἔκοψε κάτω ἀπ' τὸν λαιμόν˙ κι ἐκεῖνος ἀπ' τὸν πόνον
ἀπόλυσε τὸν δράκοντα νὰ πέση μὲς στὸ πλῆθος
καὶ κρώζοντας ἐπέταξε μὲ τὲς πνοὲς τοῦ ἀνέμου•
καὶ ἅμα τὸν στικτὸν δράκοντα, σημεῖον τοῦ Κρονίδη,
νεκρὸν εἶδαν στὸ μέσον τους, ἐπάγωσαν οἱ Τρῶες.
ΑΠΟΔΟΣΗ: Ι. ΠΟΛΥΛΑΣ
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
Δίκη καταλήψεται ψευδῶν τέκτονας καὶ μάρτυρας. Ἡ Δίκη θὰ ἁδράξει αὐτοὺς ποὺ κατασκευάζουν ψεύδη καὶ αὐτοὺς ποὺ μαρτυροῦν ψεύδη. ~~~~~~~~~~~~...
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
https://youtu.be/pk8SCQF-RV4?feature=shared Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΘΥΡΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ - ΑΘΗΝΑ ΣΤΙΣ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟ...
-
«Χαμαίζηλον», σημειώνει ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς, είναι το «ταπεινόν», το «γήϊνον», το «εἰς τὰ γήϊα ῥέπον»… Το χαμαίζηλον, ως εσωτερικός εξ...
-
Ἀγχιβασίην* (μέτρει)! Βάδιζε πλησίον των θεϊκών νόμων! (Ηράκλειτος, απόσπ. 122) * Ἀγχιβασίη (Ἰων.) - Ἀγχιβασία (Δωρ.) - εκ του άγχι...
-
Προτίμα τὸ «σχῆμα καὶ βῆμα» τοῦ «σχῆμα καὶ τριώβολον». Να προτιμάς τον τρόπο τού «για κάθε σχήμα ένα βήμα» παρά αυτόν τού «για κ...
-
-
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Γκουρτζίεφ, Ο μεγάλος Έλληνας Φιλόσοφος. Γεώργιος Γεωργιάδης, ο Φιλόσοφος του Πόντου.
-
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ: 1700 ΧΡΟΝΙΑ ΕΞΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ Ενότητες ομιλίας: -Ορισμός του Αγάλματος. -Διάκριση από παρεμφερείς έννοι...
Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός
* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!