9 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΡΟΚΛΟΣ -ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΜΟΝΗ - ΠΡΟΟΔΟΣ - ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

 Αρχαίο Κείμενο - Σύγχρονη Απόδοση - Σχόλια: ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΘΥΡΗΣ
Η Θρησκεία και η Φιλοσοφία, για τον Πρόκλο, εκφράζουν τις ίδιες αλήθειες, με την διαφορά ότι η Θρησκεία χρησιμοποιεί σύμβολα, ενώ η Φιλοσοφία χρησιμοποιεί ιδέες.

Ο Πρόκλος εξήγησε την κίνηση και την πρόοδο του Κόσμου δια του νόμου της τριάδος· δέχεται ότι η πρωταρχή του “Θείου Όντος” υπέρκειται και της Ενότητος και της Ουσίας· είναι “το επέκεινα του Ενός”, “το αναιτίως Αίτιον”. Εξ αυτού εκπορεύονται κατά τριαδική εξέλιξη τα όντα...

Τα όντα, ως γεννώμενα κατά την εξελικτική πορεία του Κόσμου, είναι συγχρόνως όμοια και ανόμοια προς το παράγον αυτά Αίτιον, αφού κατά την εξέλιξή τους διέρχονται από τρεις καταστάσεις, που χαρακτηρίζονται ως μονή, πρόοδος, και επιστροφή.

Μονή, διότι ευρίσκονται και μένουν στην αιτία που τα γέννησε. Πρόοδος, διότι εξέρχονται και χωρίζονται από την αιτία που τα γέννησε, επιδιώκοντας την ανεξαρτησία τους. Επιστροφή, διότι επιστρέφουν προς την αιτία που τα γέννησε και επιδώσουν να επανενωθουν μαζί της.

Τόσο η κίνηση του πατρικού αιτίου προς τα κάτω, όσο και η επιστροφική κίνηση του υικού όντος προς τα άνω, προς την αρχική πηγή, γίνεται κατά ρομβικό τρόπο· γι΄ αυτό και ο ρόμβος είναι το κατ΄ εξοχήν σύμβολο της διάνοιας...

Η επιστροφική κίνηση σε κάθε εξέλιξη είναι πολύ σημαντική, διότι μόνο μέσω αυτής είναι δυνατόν να εξευρεθεί το Μέτρον, η Ισορροπία και Αρμονία.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!