Τὸ γὰρ Βέβαιον καὶ Πιστὸν καὶ Ὑγιές, τοῦτο ἐγώ φημι εἶναι τὴν ἀληθινὴν Φιλοσοφίαν...
Αυτό που έχει Βεβαιότητα, Αξιοπιστία και Υγίεια, αυτό λέω εγώ ότι είναι η αληθινή Φιλοσοφία...
~ΠΛΑΤΩΝ - Δεκάτη Επιστολή~
13 Ιανουαρίου 2011
ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑ
Παρουσιάζεται η εξέλιξη του Αρχαίου Ελληνικού Νομίσματος από την εποχή της εφευρέσεώς του. Γίνονται γνωστά τα μέσα συναλλαγής από την Προκερματική εποχή, προβάλλοντας την πρωτόγονο κατάσταση ανταλλαγής των αγαθών με βάση τα ζώα. Με το πέρασμα του χρόνου έγινε προσπάθεια απλοποίησης για την αντικατάσταση των ζώων με εύχρηστη ύλη και ανθεκτική που είχε πραγματική αξία, το μέταλλο.
Το ταξίδι στον κόσμο του χρήματος ξεκινάει ο ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ο οποίος απέδωσε στον χρυσό την πρώτη θέση, ενώ χάλκινα και ορειχάλκινα ΤΑΛΑΝΤΑ αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού των Βασιλιάδων της Κνωσού στη Μινωική Κρήτη. Τις πρώτες συναλλαγές της αρχαιότητας, οι οποίες γίνονταν με τη μορφή εμπορευμάτων, τις διαδέχτηκε η χρήση του ΟΒΕΛΟΥ, που εμφανίστηκε στις πρώτες δεκαετίες του 7ου αιώνα π.Χ. Τη δράκα των οβελών την ονόμασαν ΔΡΑΧΜΗ.
Ακολουθούν τα πρώτα νομίσματα που κόπηκαν στη ΛΥΔΙΑ στην ΙΩΝΙΑ της Μ. ΑΣΙΑΣ όπου δημιουργούνται τα πρώτα Νομισματοκοπεία. Τα πρώτα Ευρωπαϊκά Νομίσματα κόπηκαν γύρω στο 600 π.Χ. από τους Αιγινήτες και έφεραν έντυπη παράσταση της θαλάσσιας χελώνας, η οποία συμβόλιζε τη ναυτική δύναμη της ΑΙΓΙΝΑΣ και κυκλοφόρησαν ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο. Στα χρόνια που ακολούθησαν η επεκτατική πολιτική της ΑΘΗΝΑΣ περιορίζει την κυριαρχία της ΑΙΓΙΝΑΣ στη θάλασσα και σηματοδοτεί τη νομισματική αλλαγή.
Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ παρουσιάζουν τον κύκλο τεκμηριογραφημάτων «ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ - 6 Θεοί, 6 Θεές, 12 Αρχαιολογικοί Τόποι». Μέρος ζ΄ «ΝΑΟΣ ΕΛ...
Ειπόντος τινός: «Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;» Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε: «Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;» Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»