12 Αυγούστου 2009

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ

Το ιερό του Απόλλωνα που λατρευόταν στα Τέμπη αναζητούν οι αρχαιολόγοι στα θεμέλια παλαιοχριστιανικής εκκλησίας, στη θέση Παλαιοκκλήσι. Από το ιερό αυτό δεν υπάρχουν ίχνη, περιγραφές όμως παλιών αρχαιολόγων βοηθούν στον προσδιορισμό του.

Σύμφωνα με μαρτυρία του αείμνηστου Δ. Θεοχάρη -είναι ο αρχαιολόγος που με τις πρωτοποριακές του έρευνες τεκμηρίωσε την παρουσία του ανθρώπου για πρώτη φορά στο Αιγαίο κατά την Παλαιολιθική και Νεολιθική Περίοδο- τον Δεκέμβριο του 1957, στη διάρκεια κατασκευής της γέφυρας του Πηνειού στη βόρεια έξοδο της κοιλάδας και κοντά στο νότιο βάθρο προς τον Κίσσαβο, βρέθηκαν τα θεμέλια του ναού του Απόλλωνα, πάνω στα οποία είχε κτισθεί παλαιοχριστιανικός ναός.

Ο ναός ταυτίστηκε από τις επιγραφές που βρέθηκαν εκεί και αφορούσαν αφιερώσεις απελευθερωμένων δούλων γυναικών στον Απόλλωνα, αλλά τα θεμέλια καλύφθηκαν στη συνέχεια για την κατασκευή της γέφυρας.

«Στην αρχαιότητα η κοιλάδα των Τεμπών ήταν ιερή και μία από τις κυριότερες λατρείες ήταν εκείνη του Απόλλωνα Πυθίου ή Τεμπείτη, από όπου ξεκινούσε κάθε οκτώ χρόνια μια μεγάλη πομπή προς τους Δελφούς για να μεταφέρει εκεί την ιερή δάφνη», είπε στο «Εθνος» η αρχαιολόγος της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Σταυρούλα Σδρόλια.

Μια άλλη γραπτή μαρτυρία για τον ναό του Απόλλωνα έρχεται από το 1910 και τον αρχαιολόγο Δ. Αρβανιτόπουλο, ο οποίος παρατήρησε αρχαία ερείπια στην παραπάνω θέση και τοποθετούσε εκεί τον βωμό του θεού και τη θέση όπου φύτρωνε η ιερή δάφνη.

«Θεωρείται πιθανόν να υπήρχε πολύ κοντά ένας μικρός οικισμός, που σήμερα καλύπτεται από βλάστηση, ενώ η ύπαρξή του επιβεβαιώνεται και από την ανεύρεση τάφων της Υστερορωμαϊκής Περιόδου.

Πάνω στην πιθανολογούμενη θέση του ναού του Απόλλωνα χτίστηκε η εκκλησία, η οποία καλύπτεται από σειρά επιχώσεων και στις προθέσεις της 7ης ΕΒΑ σήμερα είναι να ερευνηθεί».

«Τώρα πια είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν τα ερείπια του ναού, γιατί εκτιμούμε ότι βρίσκονται στις μεγάλες τσιμεντένιες βάσεις της γέφυρας του Πηνειού ποταμού και οποιαδήποτε εργασία εκεί θα έθετε σε κίνδυνο τη σταθερότητα και άρα την ασφάλεια της γέφυρας», μας είπε η κ. Σδρόλια και συμπλήρωσε: «Δεν αποκλείεται πάντως όσο προχωρούν τα έργα για τη διάνοιξη της σήραγγας των Τεμπών να εντοπιστούν σημαντικοί αρχαιολογικοί θησαυροί, που θα φωτίσουν πτυχές της Ιστορίας της περιοχής».

Τυχόν ίχνη από το ιερό του Απόλλωνα, σε συνδυασμό με τον αρχαιολογικό χώρο του Ομόλιου, που επέζησε μέχρι τη Βυζαντινή Περίοδο και ήταν η σημαντικότερη αρχαία πόλη που ήλεγχε τη βόρεια έξοδο στο στενό των Τεμπών και το λιμάνι των εκβολών του Πηνειού, θα αποτελέσουν ένα ενιαίο αρχαιολογικό πάρκο σε ένα μοναδικό τοπίο φυσικού κάλλους, που θα αναδεικνύει συνολικά την κοιλάδα των Τεμπών.

ΠΗΓΗ: EΘΝΟΣ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!