Τὸ γὰρ Βέβαιον καὶ Πιστὸν καὶ Ὑγιές, τοῦτο ἐγώ φημι εἶναι τὴν ἀληθινὴν Φιλοσοφίαν... Αυτό που έχει Βεβαιότητα, Αξιοπιστία και Υγίεια, αυτό λέω εγώ ότι είναι η αληθινή Φιλοσοφία... ~ΠΛΑΤΩΝ - Δεκάτη Επιστολή~
17 Φεβρουαρίου 2009
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ * THE LAST ORACLE OF DELPHI
Ο χρησμός διατηρήθηκε προφορικά από στόμα σε στόμα μέσα σε κύκλους Ελλήνων και δημοσιοποιήθηκε ξανά τα τελευταία χρόνια.
Οι πληροφορίες λένε ότι όλοι οι χρησμοί του Μαντείου των Δελφών -όπως και των άλλων Μαντείων- καταγράφονταν σε ειδικά βιβλία, τα λεγόμενα "Χρησμολόγια". Πολλούς τέτοιους χρησμούς διασώζει ο φιλόσοφος και ιερεύς του Απόλλωνος, Πλούταρχος (2ος αι. μ.χ.)
Ως γνωστόν, μετά την τελική επικράτηση του Χριστιανισμού, που έγινε τον 6ο μ.χ., στα χρόνια του Ιουστινιανού, όλα σχεδόν τα ιερατικά κείμενα των Ελλήνων κατεστράφησαν ολοσχερώς.
Ο ευρέως -και επίτηδες- διαδεδομένος δήθεν "χρησμός" του τύπου:
"Είπατε τώι βασιλεί: Χαμαί πεσε δαίδαλος αυλά,
ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην,
ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ..."
που σημαίνει:
Πείτε στον βασιλέα (Ιουλιανό): Χάμω έπεσε η πολυδαίδαλη αίθουσα (την γκρέμισαν), ο Φοίβος δεν έχει πιά καλύβα (την έκαψαν), ούτε η Μάντιδα δάφνη (την έκοψαν), ούτε κελαρυστή πηγή (κατέχωσαν με πέτρες την Κασταλία), έσβησε το νερό που πριν κελάρυζε…
δεν είναι παρά μια κατασκευή των φανατικών Χριστιανών, που αποσκοπούσε να μεταδώσει κλίμα ηττοπάθειας στους Έλληνες μετά τα χρόνια του Ιουλιανού (4ος αι. μ.χ.).
Αν τον μελετήσει κανείς προσεκτικά, θα διαπιστώσει ότι κατ΄ουσίαν αποτελεί μια παραποίηση ενός Υπομνήματος που οι υπεύθυνοι ιερείς του Μαντείου παρέδωσαν στον ιατροφιλόσοφο Ορειβάσιο, απεσταλμένο και φίλο του Ιουλιανού, για τις καταστροφές και τις ζημιές που είχαν προκαλέσει οι Χριστιανοί στο Ιερό των Δελφών και οι οποίες έχρηζαν άμεσης αποκαταστάσεως.
Ιαλυσσός
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ Ἐλѳέ, μάκαρ, Παιάν, Τιτυοκτόνε, Φοῖβε, Λυκωρεῦ, Μεμφῖτ', ἀγλαότιμος, ἰήιος, ὀλβιοδῶτα, χρυσολύρη, σ...
-
Δίκη καταλήψεται ψευδῶν τέκτονας καὶ μάρτυρας. Ἡ Δίκη θὰ ἁδράξει αὐτοὺς ποὺ κατασκευάζουν ψεύδη καὶ αὐτοὺς ποὺ μαρτυροῦν ψεύδη. ~~~~~~~~~~~~...
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
αὐτὰρ ἐγὼ ποτὶ μακρὸν ἐρινεὸν ὑψόσ' ἀερθείς, τῷ προσφὺς ἐχόμην ὡς νυκτερίς · οὐδέ πῃ εἶχον οὔτε στηρίξαι ποσὶν ἔ...
-
Μηδενὶ συμφορὰν ὀνειδίσῃς∙ κοινὴ γὰρ ἡ τύχη καὶ τὸ μέλλον ἀόρατον. Μην εμπαίζεις κανέναν για την συμφορά που τον βρήκε, διότι η τ...
-
Ὁ Χρόνος ὡς πρὸς μὲν τὸ «Τώρα» εἶναι πεπερασμένος, ὡς πρὸς δὲ τὰ μέρη του, ποὺ ὑπάρχουν διττῶς (δηλ. τὸ Παρελθὸν καὶ τὸ Μέλλον)...
-
« Οὕτω γὰρ ἔχει, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῇ ἀληθείᾳ· οὗ ἄν τις ἑαυτὸν τάξῃ ἡγησάμενος βέλτιστον εἶναι ἢ ὑπ' ἄρχοντος ταχθῇ , ἐνταῦθα...
-
αὔη * ψυχὴ σοφωτάτη καὶ ἀρίστη. Η άϋγρη ψυχή είναι σοφώτατη και άριστη ! (Ηράκλειτος, απόσπ. 118) Σχόλιο: Η ψυχή πτερούται κα...
-
Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ παρουσιάζουν τον κύκλο τεκμηριογραφημάτων «ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ - 6 Θεοί, 6 Θεές, 12 Αρχαιολογικοί Τόποι». Μέρος ζ΄ «ΝΑΟΣ ΕΛ...
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω,
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός