| | |
| | |
|
Το κραχ στην αγορά κατοικίας, αυτό στην αγορά ενυπόθηκων δανείων και η κατάρρευση των τραπεζών, ήταν αδύνατο να συμβούν χωρίς τη σύμπραξη των ΗΠΑ, στην Αμερική και της Βρετανίας, στην Ευρώπη. Ήταν, επίσης, αδύνατο να συμβούν χωρίς τον ενορχηστρωτικό ρόλο της FED και της Τράπεζας της Αγγλίας αλλά στη συνέχεια και της ΕΚΤ. Όλοι οι παραπάνω είχαν τα μέσα και την ευκαιρία για να διαπράξουν το οικονομικό έγκλημα που συνεχίζουμε να βιώνουμε σήμερα. Αλλά πιο μπορεί να ήταν κίνητρό τους;
Η αναζήτηση της απάντησης ξεκινά λίγες δεκαετίας νωρίτερα, όταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα ανέλαβαν να "σώσουν" το Μεξικό από την οικονομική κρίση την οποία είχε προκαλέσει η ανεξάντλητη ρευστότητα που είχαν διοχετεύσει οι διεθνείς τράπεζες στη χώρα, όταν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα ανέλαβαν να "βοηθήσουν" την Ιαπωνία από το χειρότερο οικονομικό κραχ στην ιστορία της (από το οποίο ακόμη δεν έχει συνέλθει) και όταν οι ίδιοι διεθνείς οργανισμοί ανέλαβαν να "σώσουν" τις ασιατικές τίγρεις που κατέρρευσαν (υπό την παρέμβαση του George Soros).Πίσω από κάθε οικονομική κρίση από 1980 και μετά, βρίσκουμε το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα να επιζητούν και να πετυχαίνουν να αναλάβουν το ρόλο του διεθνούς οικονομικού σωτήρα. Όμως, τα στοιχεία από την οικονομική εξέλιξη των χωρών που έλαβαν βοήθεια υπό τη μορφή δανείων από τους παραπάνω οργανισμούς και που υπάκουσαν στις υποδείξεις τους, δεν υποστηρίζουν καθόλου αυτό τον ρόλο.
Σήμερα, διαβάζουμε ότι "σε συντονισμένη δράση με άξονα το ΔΝΤ για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης συμφώνησαν οι υπουργοί Οικονομικών των 20 βιομηχανικών χωρών και αναδυόμενων οικονομιών" κάτι το οποίο η Ελληνική Κοινότητα Τεχνικής Ανάλυσης προέβλεψε από τις αρχές του 2007, ως φυσική εξέλιξη της υποφώσκουσας, τότε, κλιμάκωσης της κρίσης, την οποία θα προσπαθούσε, όπως και τις προηγούμενες φορές, να εκμεταλλευτούν το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα.
Τα τελευταία χρόνια, το ΔΝΤ είχε χάσει την εμπιστοσύνη της διεθνούς κοινότητας και οι περισσότερες χώρες εμφανίζονταν όλο και πιο απρόθυμες να συνάψουν σχέσεις μαζί του. Η Ρωσία ήταν ένα από τα θύματα που πλήρωσαν ακριβά το τίμημα της βοήθειας του Ταμείου και δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα "εκπρόσωποι της Ρωσίας ανακοίνωσαν ότι θα υποστηρίξουν την αντίθετη θέση, για τον περιορισμό του ρόλου του ΔΝΤ" .
Παράλληλα με το ρόλο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενισχύθηκε ο ρόλος των Κεντρικών Τραπεζών, οι οποίες απέδειξαν ότι όσες τράπεζες έχουν καλή σχέση μαζί τους θα μπορούν να απολαμβάνουν αστείρευτο ... ρευστό, για πάντα, ακόμη και σε περίοδο κρίσεων. Απέδειξαν, ακόμη, ότι μπορούν να επιτρέπουν την ασυδοσία και την ατιμωρησία των πιστών σε αυτές τραπεζών αλλά και να εγγυώνται ένα κομμάτι από την πίτα των κερδών προ, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά από περιόδους κρίσεων.
Τα κέρδη για τους "σωτήρες" της διεθνούς οικονομίας δεν τελειώνουν εδώ. Έχουμε μία πληθώρα στοιχείων που φανερώνουν ότι υπάρχουν δεκάδες λόγοι που κάνουν την τρέχουσα κρίση ένα σύγχρονο Ελ Ντοράντο για το έξυπνο χρήμα. Αναφέροντας ένα πολύ απλό, ο George Soros είναι ένας από τους ελάχιστους μάνατζερ hedge fund που κατέγραψαν κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων ποντάροντας στην κατάρρευση της αγοράς ενυπόθηκων δανείων. Μόνο τα προσωπικά του κέρδη, το 2007, ήταν πάνω από 2 δις δολάρια (τα επίσημα τουλάχιστον). Είναι, όμως και ο βασικός υποστηρικτής της ιδέας για μεγαλύτερο και σημαντικότερο ρόλο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας και ακόμη περισσότερο της ίδρυσης νέων ελεγκτικών μηχανισμών, οι οποίοι, βέβαια, θα ελέγχονται από τα γνωστά τραπεζικά λόμπι, παρέχοντάς τους ακόμη μεγαλύτερη εξουσία και δύναμη.
Πόσο, εφησυχασμό μπορεί να προκαλέσει, άραγε, το γεγονός ότι ο Soros είναι ένας εκ των βασικών χρηματοδοτών του νέου Προέδρου των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος, υποτίθεται, ότι θα φέρει τομές και ουσιαστικές αλλαγές στην οικονομία της χώρας του;
ΠΗΓΗ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
