5 Αυγούστου 2008

Ηριδανός * Ένας θαμμένος-ζωντανός ποταμός της Αθήνας

«Αφήστε τον Ηριδανό ξεσκέπαστο»

«Ο Ηριδανός αποτελεί τμήμα του δημόσιου χώρου της πλατείας και όχι τοπίο για έριδες αρχαιολόγων», είναι η απάντηση των μελετητών της πλατείας Μοναστηράκι, Νίκου Καζέρου, Ελένης Τζιρτζιλάκη και Χριστίνας Παρακεντέ, στην απόφαση του ΚΑΣ, όπως τους γνωστοποιήθηκε από τις εφημερίδες της Παρασκευής 1ης Αυγούστου. Εκείνοι, ως άμεσα ενδιαφερόμενοι, δεν προσκλήθηκαν καν σε ακρόαση· διαφωνούν κάθετα με την απόφαση των μελών του συμβουλίου, να καλυφθεί με γυαλί ο ποταμός Ηριδανός και ζητούν την ακύρωση της απόφασης, καθώς «εκφράζει μια γενικότερη αντίληψη υποβάθμισης του δημόσιου χώρου και της σημασίας του, καθώς και του πολιτισμού μας και της σύνδεσής του με το παρόν και το μέλλον της Αθήνας».

«Το ότι το ποτάμι ήταν ζωντανό έπειτα από τόσα χρόνια, αλλά κρυμμένο κάτω από το έδαφος, αποτέλεσε για μας έκπληξη, αλλά και μεγάλη χαρά. Πιστεύουμε ότι κάτοικοι και επισκέπτες έχουν το δικαίωμα να βλέπουν και να ακούνε τον Ηριδανό, να έρχονται σε επαφή μαζί του, κάτι που σημαίνει επαφή με την Ιστορία και τον πολιτισμό τους και με το κρυμμένο φυσικό της τοπίο. Κάτω από ένα γυαλί, αυτό θα είναι αδύνατον», υποστηρίζουν.

«Εξ αρχής, ζητήσαμε μια ολοκληρωμένη μελέτη για την ανάδειξή του, σε συνεργασία με τους αρχαιολόγους και περιβαλλοντολόγους, κάτι που ποτέ δεν έγινε».

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!