30 Ιανουαρίου 2008

Πατέρες μεν της Εκκλησίας, Πατρυιοί δε των Ελλήνων!


"Ο μεν γαρ Ελληνισμός πανταχού της γης εκταθείς και τας απάντων ανθρώπων ψυχάς κατασχών, ούτως ύστερον μετά την τοσαύτην ισχύν και την επίδοσιν υπό της του Χριστού κατελύθη δυνάμεως..."
(Ιωάννης ο "Χρυσόστομος" *, 4ος - 5ος μ.χ. αιώνας, Λόγος εις τον μακάριον Βαβύλαν και κατά Ελλήνων")

Αυτά λέει ένας εκ των "Προστατών" της "Ελληνικής Παιδείας"!!! Και άλλα πολύ χειρότερα... Από μία ενδεικτική έρευνα στα κείμενά του, διαπιστώσαμε ότι όταν και όπου χρησιμοποιεί την λέξη "Έλλην" το κάνει μόνο για να βρίσει και να συκοφαντήσει με σκαιότατους χαρακτηρισμούς τους Έλληνες!

ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ" ΝΑ ΤΙΜΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΠΟΥ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΑΝ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ!
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΕΤΟΙΟΥΣ "ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ"!

* Ο υποκλέψας την προσωνυμία του Δίωνος Χρυσοστόμου, φιλοσόφου του 1ου αι. και προσωπικού φίλου του Απολλωνίου Τυανέως)

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΥΣΙΝΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ "ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ" ΓΙΑ ΤΟΥΣ "3 ΙΕΡΑΡΧΕΣ" ΣΤΟ ΣΙΚΑΓΟ
Αναρτήθηκε από:
Ετικέτες ,
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»

Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»

(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!

Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!