21 Ιανουαρίου 2008

"Στόχος, ο ανδρικός πληθυσμός των Ελλήνων της Ουκρανίας"

"Στο βιβλίο «Εθνικότητα Ελληνας: Ενοχος!» έχουν συγκεντρωθεί τα αποτελέσματα από τις έρευνες στα αρχεία της Επιτροπής Κρατικής Ασφάλειας (Κα Γκε Μπε), οι μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων και η ανάλυση της κοινωνικής θέσης των απογόνων των εθνικά καταπιεσμένων Ελλήνων.

Κατά τη διάρκεια αιώνων οι Ελληνες μετανάστες συνεργάζονταν ενεργά με τον ντόπιο πληθυσμό της Ουκρανίας και συμμετείχαν στην πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή τους. Ενας από τους στόχους των Ελλήνων ήταν η οργάνωσή τους, κάτι που έγινε στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι Ελληνες που κατοικούσαν στη Ρωσία ενώθηκαν με την ονομασία «Ελληνες - Πόντιοι».

Σύμφωνα με την καταγραφή του πληθυσμού του 1926 στην Ουκρανία κατοικούσαν 104.666 άτομα ελληνικής εθνικότητας, που αποτελούσε το 0,36% του πληθυσμού της Ουκρανίας, από αυτούς στην περιοχή της Οδησσού κατοικούσαν 3.487 άτομα."

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!