3 Δεκεμβρίου 2007

"ΠΟΤΑΜΟΨΑΡΑ" ΚΑΙ "ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ ΓΥΑΛΑΣ"...


Κάποτε, στο μεγάλο ποτάμι με τα χρυσόψαρα, ένα χρυσοψαράκι προβληματίστηκε για τον κόσμο γύρω του.
«Πώς φτιάχτηκε αυτός ο κόσμος;»
ρώτησε τη μαμά του.
«Αυτό είναι απλό» του απάντησε.
«Ολοι ξέρουν ότι το ποτάμι δημιουργήθηκε από την πηγή».
«Ναι,
αλλά τι βρίσκεται πίσω από την πηγή;».
«Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε εμείς... μόνο το χριστοψαράκι το ήξερε».
«Κι εκείνο πού το 'μαθε;
Του το 'πε ο μπαμπάς του;».
«Πώς μιλάς έτσι; Δείξε λίγο σεβασμό... Ολοι ξέρουν ότι το χριστοψαράκι δεν ήταν σαν εμάς - ήταν χρυσόψαρο γυάλας. Από 'κεί μέσα έβλεπε όλα όσα δεν μπορούμε να δούμε εμείς».
Το χρυσοψαράκι έμεινε σκεφτικό. Δεν μπορούσε να φανταστεί τι βλέπει κανείς μέσα από μια γυάλα. «Καλά, κι ο κόσμος μας πού τελειώνει;».
«Δεν έχεις ακούσει για την κάτω μεριά του ποταμού, εκεί όπου όταν φτάσει κάποιο από μας πέφτει στη θάλασσα και πεθαίνει; Εκεί τελειώνει».
«Ναι,
αλλά τι είναι στη θάλασσα; Μήπως κάποια άλλα ψάρια μπορούν και ζουν εκεί;».
«Το χριστοψαράκι είπε ότι εκεί θα ζούμε μελλοντικά εμείς, όταν ξανάρθει και ξεδιαλέξει όσα από εμάς ήταν καλά ψάρια. Βέβαια... υπάρχουν και κάποια τρελόψαρα που λένε ότι ήδη ζουν εκεί άλλα ψάρια, αλλά ποιος δίνει σημασία σε λόγια τρελόψαρων;». «Μαμά, άκουσα να λένε ότι ο κόσμος που ζούμε δεν είναι ο μόνος. Κάποιοι λένε ότι υπάρχουν πολλά ποτάμια με διαφορετικά ψαράκια...».
«Πάλι με τρελόψαρα κάνεις παρέα; Σου είπα να μην τους μιλάς!».
«Μα...
αν έχουν δίκιο; Γιατί να μη συζητάμε γι' αυτό;».
«Γιατί είμαστε χρυσόψαρα. Και τι μαθαίνουν όλα τα καλά χρυσόψαρα από μικρά στο σχολείο; Οτι η σιωπή είναι χρυσός!».


ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: ΤΟ ΒΗΜΑ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!