«Το πρόβλημα είναι γενικό», λέει ο κ. Ζήσης Αργυρόπουλος, χημικός-περιβαλλοντολόγος από τη Νίκαια Λαρίσης. «Δεν υπάρχει φορέας διαχείρισης του νερού για κανένα από τα 14 υδρολογικά διαμερίσματα της χώρας. Ετσι, κανείς δεν μπορεί να θέσει προτεραιότητες. Αυτό άνοιξε την όρεξη σε μερικούς να διαχειρίζονται το νερό όπως θέλουν. Οταν γίνονται γεωτρήσεις πλάι στο ποτάμι, όταν παίρνουν πολύ περισσότερο νερό απ' ό,τι χρειάζονται, όταν υπάρχουν ανορθόδοξοι τρόποι ποτίσματος, όπως το κανονάκι, είναι απίθανο το ποτάμι να φτάσει στη Λάρισα. Αλλά δεν είναι σωστό να ρίχνουμε την ευθύνη στους αγρότες, αφού δεν υπάρχει μέριμνα για το σύνολο.»
Τι είναι λοιπόν ο Αχελώος, η κουρτίνα που κρύβει πόσο παραμελημένος είναι ο κάμπος; «Θα μπορούσες να το πεις έτσι. Ο Αχελώος έρχεται, όχι να λύσει ένα πρόβλημα, αλλά να μπαλώσει τα προβλήματα του παρελθόντος. Το πρόβλημα δεν είναι ο Αχελώος, αλλά η έλλειψη διαχείρισης στα νερά της περιοχής. Η Θεσσαλία μου θυμίζει τον μικρό ανθρωποφάγο που έφαγε τους γονείς του και όταν πήγε στο δικαστήριο ζητούσε επιείκεια γιατί ήταν ορφανός. Κάναμε ό,τι κάναμε, στερέψαμε τα ποτάμια, εξαντλήσαμε τα υπόγεια νερά και τώρα ζητάμε να μας φέρουν από αλλού.»
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο περιοδικό "ΟΙΚΟ" της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
