Ο αρχαίος όρος "Πόλις" μας έδωσε τον όρο "Πολιτισμός".
Για να απαντήσουμε στο ερώτημα: Τί είναι "πολιτισμός", ως φυσικό παράγωγο της "πόλεως", θα πρέπει να επανακάμψουμε στις προγονικές πηγές (π.χ. Πολιτεία, Πλάτωνος).
"Πολιτισμό", πάντως, δεν παράγει η απλή συγκέντρωση πολλών και δη διαφορετικών ανθρώπων σε ένα μέρος... Και πολύ περισσότερο, η άτακτη συγκέντρωση "καρυδιών κάθε καρυδιάς" μέσα σε τσιμεντένια διαμερίσματα "πολυ-κατοικιών"... Το "πολύ" και ανόμοιο δεν παράγει "πολιτισμό", αλλά "πολυϊσμό" και σύγχυση... Και, βεβαίως, πολλά σκουπίδια, απόβλητα, απορρίματα...
Περί ανακυκλώσεως, λοιπόν, ο λόγος... Για να μη μας "πνίξουν" τα πολλά σκουπίδια των πολλών... Pollu-tion δεν λέγεται η μόλυνση στην διεθνή γλώσσα της εποχής μας;
"Δύο είναι οι όψεις της ανακύκλωσης στην Ελλάδα. Η μία δραστήρια και ωφέλιμη, η άλλη αδρανής, άρα επικίνδυνη. Μόνο που δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε μόνο τη μία. Πίσω από τις επιτυχημένες ιστορίες που διηγούνται τα νούμερα, υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα. Καταρχήν, η ανακύκλωση μάς έφτασε με επτά χρόνια καθυστέρηση. Μόλις το 2001 καταφέραμε να εναρμονίσουμε την ελληνική νομοθεσία με την Οδηγία 94/62/ΕΚ, ενώ για να υπογραφούν τα Προεδρικά Διατάγματα που όριζαν τις απαραίτητες λεπτομέρειες για τη λειτουργία των συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης φτάσαμε αισίως στο 2004. Εγινε όμως μια αρχή και σήμερα υπάρχει μια κάποια πρόοδος: η λειτουργία συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης για την ανακύκλωση συσκευασιών, ελαστικών, λιπαντικών ελαίων, ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών αποβλήτων, μπαταριών, συσσωρευτών και οχημάτων. Μάλιστα, τα συστήματα αυτά λειτουργούν με θαυμαστή συνέπεια και πολύ καλά αποτελέσματα. Στις σελίδες του αφιερώματος αναφερόμαστε στη διαδικασία ανακύκλωσης των υλικών, στο όφελος που προκύπτει από αυτήν και στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να συμμετάσχουμε.
Υπάρχει όμως και το σκοτεινό πρόσωπο της ανακύκλωσης. Οπως, ότι αδιαφορούν γι' αυτήν οι ίδιες οι κρατικές υπηρεσίες. Πώς να δικαιολογήσουμε τις στρατιωτικές δυνάμεις, τα υπουργεία και τους ΟΤΑ που δεν συμμετέχουν στην ανακύκλωση των μπαταριών που χρησιμοποιούν στα οχήματά τους; Γιατί το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν δίνει λύση στο πρόβλημα της ανακύκλωσης συσκευασιών και επιτρέπει να μένουν οι κάδοι γεμάτοι στους δρόμους; Ολα καλά με τα συστήματα που λειτουργούν, αλλά τι θα γίνει με όλα εκείνα που ακόμα εκκρεμούν; Αυτή τη στιγμή τα επικίνδυνα απόβλητα από τις βιομηχανίες, τα σφαγεία και τα νοσοκομεία τα μεταχειριζόμαστε όπως τα κοινά οικιακά, το κομπόστ το έχουμε ξεχάσει, ενώ τα μεταχειρισμένα ρούχα και τα έπιπλα τα αφήνουμε να φορτώνουν τις χωματερές αντί να τα ξαναβάλουμε στην αγορά. Αυτό που πραγματικά λείπει είναι η πρόληψη και η επαναχρησιμοποίηση. Τι κι αν υιοθετήσαμε την Ευρωπαϊκή Οδηγία, οι έννοιες αυτές παραμένουν κενό γράμμα.
Κι αυτό είναι, στην πραγματικότητα, το κλειδί στη σύγχρονη διαχείριση απορριμμάτων."
Διαβάστε ολόκληρο το Αφιέρωμα στο ΟΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
