9 Νοεμβρίου 2007

ΠΟΛΕΜΩΝ ΚΑΤΑΘΝΑΡ.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣΠΑΙΑΝΙΕΑΠΟΛΕΜΩΝ
ΚΑΤΑΘΝΑΡ


Η επιγραφή αυτή αναγράφεται σε αναθηματική στήλη ή βάση αγάλματος, που βρίσκεται στον χώρο του Ασκληπιείου της Περγάμου (Μικρά Ασία).
Η φωτογραφία ελήφθη πρόσφατα (5-11-2007) από τον Γεράσιμο Μαυρογιάννη, οποίος και μας την απέστειλε.

Εχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε τον λεκτικό τύπο "Καταθνάρ", ο οποίος για τους περισσότερους από τους σημερινούς Έλληνες ακούγεται κάπως "ξενικός" ενώ δεν είναι... Τί σημαίνει, λοιπόν, το "Καταθνάρ" -που μας θυμίζει τόν Πρωθυπουργό της Ισπανίας Αθνάρ;

Στην Αιολική και Δωρική διάλεκτο, αντί τελικού σίγμα (ς) συχνά έχουμε ρώ (ρ)... Οπότε, το Καταθνάρ = Καταθνάς (ρ. καταθνήσκω) και η φράση "Πολεμών Καταθνάρ" σημαίνει "Πολεμώντας Πέθανε".

Την πληροφορία αυτή μας αναφέρει ο Πλάτων στον Κρατύλο (434 C):
"Οίσθα ουν ότι επί τωι αυτώι ημείς μεν φαμέν σκληρότης, Ερετριής δε σκληρότηρ;"
Γνωρίζεις, λοιπόν, ότι για το ίδιο πράγμα εμείς λέμε σκληρότης, ενώ οι Ερετριείς σκληρότηρ;

Γνωρίζοντας αυτόν τον διαλεκτικό κανόνα της Αρχαίας Ελληνικής, εύκολα θα μπορούμε να αναγνωρίσουμε ως Ελληνικές και πολλές άλλες λέξεις, που εν πρώτοις μας φαίνονται ξενικές, όπως για παράδειγμα, η λέξη χιούμορ < χυμόρ = χυμός (η καλή ψυχική διάθεση)...

Ιαλυσσός
Αναρτήθηκε από:
Ετικέτες , ,
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»

Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»

(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!

Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!