ΟΥΚ ΕΝ ΤΩ ΠΟΛΛΩ ΤΟ ΕΥ, ΑΛΛΑ ΕΝ ΤΩ ΕΥ ΤΟ ΠΟΛΥ.
(Αρχαίο Ρητό)
Το ευ δεν βρίσκεται μέσα στο πολύ, αλλά το πολύ μέσα στο ευ.
Η σχέση ποσότητας και περιεχομένης ουσίας ήταν πάντα μια σχέση γνωστή με ακρίβεια μόνο στους Μυημένους. Η σχέση αυτή δεν προκύπτει τυχαία. Η ποσότητα / το πολύ, είναι το διαθέσιμο μέσον ενός αριθμού ομοειδών πραγμάτων (λ.χ. 1, 10, 20 ποτήρια νερού, 4, 40, 200 σελίδες τυπωμένου χαρτιού).
Η περιεχόμενη ουσία / το εύ, είναι ο γενεσιουργός λόγος που δίνει υπόσταση στην ποσότητα (λχ. μια κουταλιά καφέ σε 1 ποτήρι νερού, η γνώση / πληροφορία που μπαίνει σε 1 τυπωμένη σελίδα χαρτιού).
Το ευ είναι μόριο του λόγου, ένα τροπικό επίρρημα, το οποίο προστιθέμενο σε μια λέξη αποδίδει το ύψιστο των δυνατοτήτων της και αναδεικνύει το άριστον της εννοίας της.
Για παράδειγμα:
βουλή - ευβουλία,
γένος - ευγένεια,
γλώσσα - ευγλωττία,
έξις - ευεξία,
ημέρα - ευημερία,
θυμός - ευθυμία,
καιρός - ευκαιρία,
λαβή - ευλάβεια,
λόγος - ευλογία,
μένος - ευμένεια,
μάρη - ευμάρεια,
μορφή - ευμορφία,
νόμος - ευνομία,
πόρος - ευπορία,
ρυθμός - ευρυθμία,
σέβας - ευσέβεια,
στόχος - ευστοχία,
τύχη - ευτυχία,
χειρ - ευχέρεια,
φυή - ευφυία, κ.α.
Το ευ αποτελεί διαρκή στόχο του Φιλοσόφου ο οποίος ακονίζει την αντίληψη και την αίσθησή του μέσα στην ανισορροπία των πραγμάτων και καταστάσεων της ζωής. Αυτό αποτυπώνεται και στην αρχαία ευχετική φράση: “Το ευ νικάτω”, που σημαίνει: Ας νικήσει το καλό. Ας υπερισχύει το αγαθό!
Κανονικά, η ποσότητα οφείλει να υπηρετεί την περιεχόμενη ουσία, αλλά δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Κι αυτό είναι μια άσκοπη και ανώφελη καταπόνηση του εγκεφάλου.
Το αντίθετο, δηλαδή η τοποθέτηση ικανής ουσίας σε λίγη ποσότητα-χώρο είναι μια αρχαία εσωτερική τέχνη, που υπηρετεί τον Νόμο της Οικονομίας από τον οποίο διέπεται η Φύση.
Η γνώση γίνεται πιο λειτουργική, διεισδυτική και χρήσιμη, όταν δεν πλατυάζει -με αποτέλεσμα να χάνεται η ουσία- αλλά “σώζεται” μέσα στην αναγκαία και ικανή έκταση.
Εδώ βασίζεται και η αρχή των αινιγμάτων, των συμπυκνωμένων ρητών και των χρησμών των αρχαίων Μαντείων. Αυτός είναι και ο λόγος που τόσο συχνά τα χρησιμοποιούμε...
