28 Σεπτεμβρίου 2011

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ... ΠΟΙΟΥΣ -ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ- ΤΡΕΦΟΥΝ;




ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ "ΜΑΤRΙΧ" Ο ΜΟΡΦΕΑΣ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΝΗΟ ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΜΠΑΤΑΡΙΑ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ: "ΤΟ ΜΑΤΡΙΞ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΟΝΕΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΧΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ, ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑ ΣΕ ΕΛΕΓΧΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΑΡΞΗ ΣΕ ΑΥΤΟ [ΤΗΝ ΜΠΑΤΑΡΙΑ]". ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ.



Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ "MONSTERS, INC." ΤΟΥ DISNEY, ΕΙΧΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ "ΤΕΡΑΤΩΝ" [ΕΡΠΕΤΟΕΙΔΩΝ] ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΗΓΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ "ΠΟΡΤΕΣ" [ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ] ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΕΚΕΙ ΤΡΟΜΑΖΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΟΥΡΛΙΑΖΑΝ ΑΠΟ ΦΟΒΟ, ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΕΚΛΕΙΝΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΩΛΗΝΑ ΚΑΙ, ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ, ΤΗΝ ΕΦΕΡΝΑΝ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ.


ΠΗΓΗ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!