12 Μαρτίου 2008

Μια Πρωτοποριακή Έκθεση Ζωγραφικής

Η αέναη σύγκρουση του αντικειμενικού με το υποκειμενικό, των κοινωνικών αρχών με τις προσωπικές επιθυμίες, καθώς και η τελική τους σύζευξη (Ζευς) αποτελούν τα θεμέλια της Ζωής, πάνω στα οποία οικοδομείται η ανθρώπινη ύπαρξη. Η επίτευξη της Ζεύξης των δύο αυτών πραγματικοτήτων φέρνει την ευτυχία (ευδαιμονία), ενώ το αντίθετο οδηγεί τον άνθρωπο στη δυστυχία (κακοδαιμονία) και στον όλεθρο.

Πρωταγωνιστής των παραστάσεων ο Διόνυσος δέχεται την επίθεση των πειρατών (Νόμοι), τον οποίο υπερασπίζουν οι μόνιμοι ακόλουθοί του, οι Σειληνοί (Επιθυμίες). Τελικός νικητής ο Διόνυσος αποφασίζει να μην εξοντώσει τους πειρατές (γνωρίζοντας ότι η κοινωνική τάξη είναι απαραίτητη για την ομαλή συμβίωση των ανθρώπων), αλλά τους μεταμορφώνει σε δελφίνια, ώστε με την ταχύτητά τους να εγκαταλείψουν το βασίλειό του και να φτάσουν στο φωτεινό (δελφικό) βασίλειο των Oλύμπιων Θεών (Λόγου).

Μια πρωτοποριακή έκθεση ζωγραφικής θα φιλοξενήσει η Μεγάλη Αίθουσα του Φιλολογικού ομίλου "Παρνασσός" (πλατεία Καρύτση 8 -3ος όρ.) από 17 μέχρι 29 Μαρτίου. Δημιουργός ο ζωγράφος και δημοσιογράφος Κώστας Μίχος.

Η εντελώς πρωτότυπη σύνθεση πλέξυ γκλας και σμάλτου των περίφημων παραστάσεων της Κρήνης του Λυσικράτη και η χρωματική τους ένταση ωδήγησε σε ένα εντυπωσιακό εικαστικό αποτέλεσμα, που αξίζει να θαυμάσει κανείς.

Το ζητούμενο της Ζεύξης αποτελεί προσωπικό στοίχημα για τον καθένα. Και οι παραστάσεις του Λυσικράτη μας το θυμίζουν.

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: 10:00-13:00 & 18:00-21:00 (εκτός Κυριακής).

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!