28 Απριλίου 2014

ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ - Emmy Storms


Η Ολλανδή Emmy Storms θεωρείται μια απ' τις σημαντικότερες σολίστ του βιολιού σε παγκόσμιο επίπεδο. Γεννημένη στις 22 Δεκεμβρίου του 1988, ξεκίνησε μαθήματα από τα πέντε της χρόνια ενώ στα οκτώ φοιτούσε στο Royal School of Music της Χάγης. Από το 2005 άρχισε να διακρίνεται σε διαγωνισμούς της πατρίδας της και γρήγορα ήρθε η διεθνής αναγνώριση.
Στο εκπληκτικό video που έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε, μετά το φινάλε ακολουθεί θερμό χειροκρότημα και η Storms επιστρέφει στη σκηνή για να «κεράσει» τους θεατές με το καθιερωμένο encore.
Συνήθως σε αυτά τα μέρη ο δεξιοτέχνης παίζει ή τα πιο δημοφιλή ή τα περισσότερο αγαπημένα του έργα, αυτά που αισθάνεται πιο «κοντά» και «βαθιά» στην ψυχή του.
Η Storms οπλίζει λοιπόν της «φαρέτρα» της και εξαπολύει τα βέλη της αποδίδοντας το περίφημο σόλο: Τα ωραία του Τσιτσάνη.
Παρατηρώντας να μάχεται με τις δοξαριές της διαπιστώνουμε την πολυπλοκότητα και το μεγαλείο της συνθετικής τέχνης του πραγματικά σπουδαίου δημιουργού. Το εκκωφαντικό χειροκρότημα που ακολουθεί εκφράζει το θαυμασμό του κοινού για τη σολίστ αλλά και την ποιότητα της επιλογή της.

ΠΗΓΗ 



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!