;
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα νά ἔμενες στά ξένα,
ἤ ἀκόμη νά χανόσουν μέσα στόν οἴνοπα πόντο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα θά ἦτανε γιά σένα,
ἀπό τό νά βιώσεις στήν Ἰθάκη τόσο πόνο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα ἀπό ἀντιπάλου ἔγχος
νά ἔπιπτες νεκρός μέσα στοῦ Ἰλίου τήν πόλη.
Ὀδυσσεῦ, κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος τήν Ἰθάκη
καί σ' ἔχουν λησμονήσει πλέον ὅλοι…
Ὀδυσσεῦ, αἰσθάνομαι τήν ἐσωτερική ἀνάγκη,
νά σέ πληροφορήσω, ὅτι ἔχει ἀλλάξει ἤ Ἰθάκη.
Στάχτη, τό μόνο πού ὑπάρχει ἀπ' ἄκρη σ' ἄκρη.
Δέν φύεται ἡ ἄμπελος,τό ρόδον καί τό στάχυ.
Κυριαρχῆσαν οἱ Ἀντίνοες, ὄντες πλείονες.
Κατεστραμμένοι κείτονται ἀνδριάντες καί κίονες.
Βεβηλωμένη ἡ γλώσσα καί τά ἱερά σύμβολα.
Φύγαν ρυσίβωμοι, μεῖναν ψοφοδεεῖς καί σκύβαλα.
Ἐκεῖ πού ἄλλοτ' ἀκτινοβολοῦσε ὁ Ὑπερίων,
ἔχει πυκνότερο σκότος καί ἀπ' τήν χώρα τῶν Κιμμερίων.
Κατέληξαν ὅλοι ἐπιλήσμονες καὶ ἀρνητές τῶν πατρίων.
Ὁσημέραι χάσκουνε στήν θέα ὀθνείων στοιχείων.
Κατέλαβαν τόν οἶκο σου Μνηστῆρες ὑπερεθνικοί.
Οἱ Ἰθακήσιοι γίναν' ἔποικοι στήν ἴδια τους τή γῆ.
Ὕβρις καί βία, φτάνουν ὡς τόν σιδηροῦν οὐρανό.
Θ' ἀργήσουν οἱ βροτοί νά δοῦν τήν ροδοδάκτυλο Ἠῶ!
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα νά ἔμενες στά ξένα,
ἤ ἀκόμη νά χανόσουν μέσα στόν οἴνοπα πόντο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα θά ἦτανε γιά σένα,
ἀπό τό νά βιώσεις στήν Ἰθάκη τόσο πόνο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα ἀπό ἀντιπάλου ἔγχος
νά ἔπιπτες νεκρός μέσα στοῦ Ἰλίου τήν πόλη.
Ὀδυσσεῦ, κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος τήν Ἰθάκη
καί σ' ἔχουν λησμονήσει πλέον ὅλοι… (δίς)
Ὀδυσσεῦ, ἄσχημα νέα ἀπό τήν Πατρίδα γαία.
Αὐτοί πού κάποτε εἶχαν γιά σημαία τήν ἰδέα
καί λογίζονταν γιά φίλοι, ἔχουν πλέον ἐξοκείλει
κι ἔχουν καταπλακωθεῖ ἀπό τήν βαρεῖα ὕλη.
Ὁμοιάζουν μᾶλλον μέ σκιές παρά μέ ἀνθρώπους
σάν αὐτές πού εἶχες συναντήσει στοῦ Ἅδου τούς δόμους.
Ὅλοι ἀκολουθοῦνε βίον συώδη
καί δέν ὑπάρχει κανείς, γιά νά τούς δώσει τό μῶλυ.
Σέ βόρβορο βαρβαρικό μετέτρεψαν τόν χῶρο,
σπέρνουν τοῦ κακοῦ τόν σπόρο, ἐκεῖ πού ἀνθίζανε τά κρίνα.
Βλέπεις, διδάχτηκαν νά λατρεύουν τήν ἀσχήμια
κι ὅλα ἐκεῖνα, τά πράγματα πού δέν ἔχουνε σχῆμα.
Φιμώσανε τίς Μοῦσες τῆς Ἀληθείας,
κατέστησαν βαστάζοι κάθε ἀλλοτρίου ἰδεολογίας,
φεύγουνε τίς ἀρετές, πράττουνε λεωργά ἔργα,
γοργά δυστυχῶς, ὁδηγοῦνται πρός τήν Φλέγρα!
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα νά ἔμενες στά ξένα,
ἤ ἀκόμη νά χανόσουν μέσα στόν οἴνοπα πόντο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα θά ἦτανε γιά σένα,
ἀπό τό νά βιώσεις στήν Ἰθάκη τόσο πόνο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα ἀπό ἀντιπάλου ἔγχος
νά ἔπιπτες νεκρός μέσα στοῦ Ἰλίου τήν πόλη.
Ὀδυσσεῦ, κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος τήν Ἰθάκη
καί σ' ἔχουν λησμονήσει πλέον ὅλοι… (δίς)
ἤ ἀκόμη νά χανόσουν μέσα στόν οἴνοπα πόντο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα θά ἦτανε γιά σένα,
ἀπό τό νά βιώσεις στήν Ἰθάκη τόσο πόνο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα ἀπό ἀντιπάλου ἔγχος
νά ἔπιπτες νεκρός μέσα στοῦ Ἰλίου τήν πόλη.
Ὀδυσσεῦ, κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος τήν Ἰθάκη
καί σ' ἔχουν λησμονήσει πλέον ὅλοι…
Ὀδυσσεῦ, αἰσθάνομαι τήν ἐσωτερική ἀνάγκη,
νά σέ πληροφορήσω, ὅτι ἔχει ἀλλάξει ἤ Ἰθάκη.
Στάχτη, τό μόνο πού ὑπάρχει ἀπ' ἄκρη σ' ἄκρη.
Δέν φύεται ἡ ἄμπελος,τό ρόδον καί τό στάχυ.
Κυριαρχῆσαν οἱ Ἀντίνοες, ὄντες πλείονες.
Κατεστραμμένοι κείτονται ἀνδριάντες καί κίονες.
Βεβηλωμένη ἡ γλώσσα καί τά ἱερά σύμβολα.
Φύγαν ρυσίβωμοι, μεῖναν ψοφοδεεῖς καί σκύβαλα.
Ἐκεῖ πού ἄλλοτ' ἀκτινοβολοῦσε ὁ Ὑπερίων,
ἔχει πυκνότερο σκότος καί ἀπ' τήν χώρα τῶν Κιμμερίων.
Κατέληξαν ὅλοι ἐπιλήσμονες καὶ ἀρνητές τῶν πατρίων.
Ὁσημέραι χάσκουνε στήν θέα ὀθνείων στοιχείων.
Κατέλαβαν τόν οἶκο σου Μνηστῆρες ὑπερεθνικοί.
Οἱ Ἰθακήσιοι γίναν' ἔποικοι στήν ἴδια τους τή γῆ.
Ὕβρις καί βία, φτάνουν ὡς τόν σιδηροῦν οὐρανό.
Θ' ἀργήσουν οἱ βροτοί νά δοῦν τήν ροδοδάκτυλο Ἠῶ!
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα νά ἔμενες στά ξένα,
ἤ ἀκόμη νά χανόσουν μέσα στόν οἴνοπα πόντο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα θά ἦτανε γιά σένα,
ἀπό τό νά βιώσεις στήν Ἰθάκη τόσο πόνο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα ἀπό ἀντιπάλου ἔγχος
νά ἔπιπτες νεκρός μέσα στοῦ Ἰλίου τήν πόλη.
Ὀδυσσεῦ, κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος τήν Ἰθάκη
καί σ' ἔχουν λησμονήσει πλέον ὅλοι… (δίς)
Ὀδυσσεῦ, ἄσχημα νέα ἀπό τήν Πατρίδα γαία.
Αὐτοί πού κάποτε εἶχαν γιά σημαία τήν ἰδέα
καί λογίζονταν γιά φίλοι, ἔχουν πλέον ἐξοκείλει
κι ἔχουν καταπλακωθεῖ ἀπό τήν βαρεῖα ὕλη.
Ὁμοιάζουν μᾶλλον μέ σκιές παρά μέ ἀνθρώπους
σάν αὐτές πού εἶχες συναντήσει στοῦ Ἅδου τούς δόμους.
Ὅλοι ἀκολουθοῦνε βίον συώδη
καί δέν ὑπάρχει κανείς, γιά νά τούς δώσει τό μῶλυ.
Σέ βόρβορο βαρβαρικό μετέτρεψαν τόν χῶρο,
σπέρνουν τοῦ κακοῦ τόν σπόρο, ἐκεῖ πού ἀνθίζανε τά κρίνα.
Βλέπεις, διδάχτηκαν νά λατρεύουν τήν ἀσχήμια
κι ὅλα ἐκεῖνα, τά πράγματα πού δέν ἔχουνε σχῆμα.
Φιμώσανε τίς Μοῦσες τῆς Ἀληθείας,
κατέστησαν βαστάζοι κάθε ἀλλοτρίου ἰδεολογίας,
φεύγουνε τίς ἀρετές, πράττουνε λεωργά ἔργα,
γοργά δυστυχῶς, ὁδηγοῦνται πρός τήν Φλέγρα!
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα νά ἔμενες στά ξένα,
ἤ ἀκόμη νά χανόσουν μέσα στόν οἴνοπα πόντο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα θά ἦτανε γιά σένα,
ἀπό τό νά βιώσεις στήν Ἰθάκη τόσο πόνο.
Ὀδυσσεῦ, καλλίτερα ἀπό ἀντιπάλου ἔγχος
νά ἔπιπτες νεκρός μέσα στοῦ Ἰλίου τήν πόλη.
Ὀδυσσεῦ, κάλυψε θανάτου μέλαν νέφος τήν Ἰθάκη
καί σ' ἔχουν λησμονήσει πλέον ὅλοι… (δίς)
ΑΡΤΕΜΗΣ &
ΕΥΘΥΜΗΣ
