«Είναι σύνηθες να παρατηρούμε μεγάλο αριθμό κεραυνών
αυτές τις μέρες του φθινοπώρου, φαινόμενο άκρως εντυπωσιακό», τονίζουν οι
επιστήμονες
Αστραψε ο ουρανός από τους περίπου από 35.000 κεραυνούς που έπεσαν την
Παρασκευή και το Σάββατο κυρίως στην Πελοπόννησο.
Οι περισσότερες ηλεκτρικές εκκενώσεις σημειώθηκαν την Παρασκευή. Σύμφωνα με
τους υπολογισμούς του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, ο αριθμός τους υπολογίζεται
σε 20.000, ενώ το Σάββατο έπεσαν ελαφρά στις 15.000. Αντίθετα, την Κυριακή το
φαινόμενο είχε εξασθενήσει πλήρως με τον αριθμό των κεραυνών να μην έχει
ξεπεράσει τους 200 μέχρι αργά το απόγευμα.
Οι περισσότεροι από τους κεραυνούς που έβλεπαν τα προηγούμενα βράδια οι
κάτοικοι της Αθήνας έπεφταν μερικές δεκάδες χιλιόμετρα δυτικά, στην περιοχή της
Αργολίδας.
Η συντριπτική πλειονότητα των ηλεκτρικών εκκενώσεων, άλλωστε, παρατηρήθηκε
στην Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στη Μεσσηνία, την Αχαΐα, την Ηλεία, την
Αρκαδία και την Αργολίδα. Μεγάλος ήταν και ο αριθμός των κεραυνών που έπεσε στο
Ιόνιο και στην Ηπειρο.
Ο μετεωρολόγος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών Κώστας Λαγουβάρδος
επισημαίνει ότι «η δραστηριότητα που κατεγράφη αυτό το διήμερο ήταν πολύ
έντονη.
Στο παρελθόν έχουμε καταγράψει έως και 70.000 κεραυνούς σε μια ημέρα, αλλά
επρόκειτο για ένα εντυπωσιακό φαινόμενο. Σε γενικές γραμμές μεγάλο αριθμό
κεραυνών παρατηρούμε αυτές τις μέρες του φθινοπώρου».
Αστραπή ονομάζεται ο τεράστιος ηλεκτρικός σπινθήρας που δημιουργείται ανάμεσα σε δύο διαφορετικά νέφη ή μεταξύ δύο διαφορετικών τμημάτων του ίδιου του νέφους ή ανάμεσα σε ένα νέφος και στο έδαφος, οπότε και ειδικότερα ονομάζεται κεραυνός. Η αστραπή αποτελεί μετεωρολογικό φαινόμενο.
Η Αστραπή απελευθερώνει μεγάλη ποσότητα ενέργειας της τάξεως των 1010 τζάουλ σε χρόνο λιγότερο από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου. Τα 3/4 της ενέργειας αυτής ξοδεύονται για τη θέρμανση του αέρα, που μεταβιβάζει το ρεύμα ως θερμοκρασία 15.000 βαθμών Κελσίου. Ο πυρακτωμένος αυτός αέρας (και όχι ο ηλεκτρισμός που τον θερμαίνει) είναι αυτό που λέγεται αστραπή. Η ξαφνική αυτή και έντονη θέρμανση κάνοντας τον αέρα να διαστέλλεται απότομα, δημιουργεί ένα κύμα κρούσης που ο ήχος του είναι η βροντή. Μια ηλεκτρική εκκένωση που συμβαίνει πάνω από το σημείο ενός παρατηρητή ακούγεται ως ένας και μοναδικός εκκωφαντικός κρότος. Όταν όμως η εκκένωση αυτή γίνει μακριά ο ίδιος θόρυβος ακούγεται λίγο συνεχόμενος ως «μπουμπουνητό» που διαρκεί ίσως και κάποια δευτερόλεπτα, αυτό συμβαίνει διότι η βροντή ακούγεται από διάφορες αποστάσεις καθώς ανακλάται ο ήχος από τα νέφη, το έδαφος, τις εξάρσεις του και από τα κτίρια μέσα σε μία πόλη.
