1 Μαρτίου 2012

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΒΥΘΟΥ




Ο αφηγητής μιλά για τη δραστηριότητά του στο Αιγαίο και ιδιαίτερα για την υποβρύχια έρευνα της περιοχής ανοιχτά του Σουνίου. Συνεχίζει να μιλά για τις δραστηριότητες και τα βραβεία του ΒΡΑΤΙΤΣ και για την υποβρύχια φωτογραφική και κινηματογραφική του δουλειά. Αναφέρεται ονομαστικά σε όλη την ομάδα της αποστολής που τον συντροφεύει στις υποβρύχιες καταδύσεις. Ο ίδιος ο ΒΡΑΤΙΤΣ ξεκινάει την αφήγησή του προσπαθώντας να μας μυήσει στον κόσμο της υποβρύχιας βιολογίας και μιλάει για την ανάγκη του να αποτυπώσει τον κόσμο αυτό και να τον προβάλει σε ένα ευρύτερο κοινό. Ακόμη, μιλά για τον εξοπλισμό, τις δυσκολίες, αλλά και τη συμπεριφορά της ομάδας, καθώς βουτά στη θάλασσα, με τα συναισθήματα που τους προκαλεί το υγρό στοιχείο. Ακολουθούν πλάνα με τον δύτη (ΚΑΡΟΛΟ ΒΡΑΤΙΤΣ) να εξερευνά το βυθό και στη συνέχεια τον ΚΩΣΤΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟ. Ο αφηγητής περιγράφει, παράλληλα με το φακό, την πορεία των ατέλειωτων διαδρομών των ψαριών στους λαβύρινθους του βυθού. Προβάλλονται πλάνα από το φυτικό κόσμο της θάλασσας, όπου ο αφηγητής μας αποκαλύπτει τα απέραντα λιβάδια των φυκιών και τα μυριάδες μικροσκοπικά φυτά, πλάσματα του βυθού, αλλά και ψάρια.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!