18 Φεβρουαρίου 2012

"ΠΙΝΟΚΙΟ" - Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑΣ...





ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ "ΞΥΛΙΝΕΣ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ" ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ...

Οι περιπέτειες του Πινόκιο. Η ιστορία μιάς μαριονέτας. Ιταλικά: Le avventure di Pinocchio. Storia di un burattino

Πρόκειται για ένα παιδικό μυθιστόρημα του Ιταλού συγγραφέα Κάρλο Κολόντι (Carlo Collodi), καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Κάρλο Λορεντσίνι (Carlo Lorenzini), που εκδόθηκε στην Φλωρεντία το 1883.

Ο «Πινόκιο»  φτιάχτηκε από τον ξυλογλύπτη Μαστρο-Τζεπέτο (Mastro-Geppetto) σε ένα μικρό Ιταλικό χωριό ως μια ξύλινη μαριονέτα που «ζωντάνεψε» και έγινε πραγματικό αγόρι. 

Λόγω της μεγάλης διάδοσης που είχε το μυθιστόρημα, το όνομα «Πινόκιο» ως όρος χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει κάποιον ο οποίος λέει μεγάλα ψεύδη και υπερβολές και –επειδή όταν αυτό συνέβαινε στον μυθιστορηματικό «Πινόκιο» μεγάλωνε η μύτη του- συνδέεται με την κοινότυπη ιδέα της μεγάλης μύτης του ψεύτη...


Το πνεύμα της αρχαίας Αλληγορίας και δη του Αισώπου είναι πάντα ζωντανό σε όλες τις Εποχές. 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!