Μια εντυπωσιακή κόκκινη Σελήνη θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε το απόγευμα του Σαββάτου, λίγο μετά τις 17:00 ώρα Ελλάδος.
Πρόκειται για την τελευταία ολική έκλειψη Σελήνης για το 2011, η εξέλιξη της οποίας θα ξεκινήσει γύρω στις 13:33, ενόσω δηλαδή ο φυσικός μας δορυφόρος θα βρίσκεται ακόμη κάτω από τον ορίζοντά μας.
«Μπορεί η ολική φάση του φαινομένου να μην είναι ορατή από την Ελλάδα, θα μπορέσουμε εντούτοις να δούμε τη Σελήνη καλυμμένη με το πέπλο της γήινης παρασκιάς που θα χρωματίζει την επιφάνειά της με το χαρακτηριστικό κεραμιδί χρώμα της μερικής φάσης της έκλειψης» εξηγεί ο διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου, κύριος Διονύσης Σιμόπουλος.
«Αν και όχι τόσο θεαματική όσο μία ολική ηλιακή έκλειψη εν τούτοις η όψη μιας ολικής έκλειψης Σελήνης είναι κι αυτό ένα από τις υπέροχες εικόνες του ουρανού. Και αυτό γιατί ενόσω η Σελήνη κρύβεται πίσω από τη σκιά της Γης, η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός πάνω στον πλανήτη μας «χρωματίζει» με μια παράξενη κεραμιδί απόχρωση τον δορυφόρο μας κάνοντάς τον να φαίνεται σαν “ματωμένος”» προσθέτει ο κύριος Σιμόπουλος.
Οπως τονίζει ο διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, τρεις θα είναι συνολικά οι πρωταγωνιστές της έκλειψης: ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη.
«Για να συμβεί όμως μία έκλειψη απαιτείται η ευθυγράμμιση των τριών αυτών ουράνιων σωμάτων. Έτσι, παρά το γεγονός ότι η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη σχεδόν μία φορά το μήνα, δεν έχουμε εκλείψεις κάθε μήνα. Για να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο, ας υποθέσουμε ότι μία ευθεία γραμμή περνάει από το κέντρο του Ήλιου και της Γης και εκτείνεται στην άλλη της πλευρά. Αν η Σελήνη στη διαδρομή της γύρω από τη Γη περνούσε ακριβώς πάνω τη συγκεκριμένη γραμμή τότε θα είχαμε εκλείψεις κάθε μήνα, τόσο ηλιακές, όσο και σεληνιακές» λέει.
Σύμφωνα με τον κύριο Σιμόπουλο, ο μεγαλύτερος αριθμός σεληνιακών και ηλιακών εκλείψεων που μπορούν να πραγματοποιηθούν στη διάρκεια ενός χρόνου είναι επτά - όπως έγινε το 1935 με πέντε ηλιακές και δύο σεληνιακές εκλείψεις και το 1982 με τέσσερις ηλιακές και τρεις σεληνιακές εκλείψεις.
Αντίθετα, οι λιγότερες εκλείψεις που μπορούν να παρατηρηθούν μέσα σε διάστημα 365 ημερών είναι δυο και αυτές ηλιακές, όπως και έγινε το 1984. Παρά το γεγονός ότι συνήθως οι σεληνιακές εκλείψεις προηγούνται ή ακολουθούν τις ηλιακές εκλείψεις με διαφορά 15 ημερών, εν τούτοις οι ηλιακές εκλείψεις είναι πολύ πιο συχνές.
Το κρυφτό της Σελήνης πίσω από τη σκιά της Γης θα διαρκέσει μέχρι τις 19:30 και ο «ματωμένος» δορυφόρος μας θα είναι ορατός από όλη τη χώρα.
ΠΗΓΗ
