Τὸ γὰρ Βέβαιον καὶ Πιστὸν καὶ Ὑγιές, τοῦτο ἐγώ φημι εἶναι τὴν ἀληθινὴν Φιλοσοφίαν... Αυτό που έχει Βεβαιότητα, Αξιοπιστία και Υγίεια, αυτό λέω εγώ ότι είναι η αληθινή Φιλοσοφία... ~ΠΛΑΤΩΝ - Δεκάτη Επιστολή~
20 Δεκεμβρίου 2010
ΤΑ ΗΡΑΚΛΕΙΤΕΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ...
Σε αυτούς που μπαίνουν στους ίδιους ποταμούς, επιρρέουν συνεχώς άλλα και άλλα ύδατα· και οι ψυχές απ' τα υγρά αναθυμιώνται (αναδύονται ως αναθυμιάσεις)!
(Ηράκλειτος, απόσπ. 12)
*ἀναθυμιῶνται – εδώ θεωρώ ότι «σημαίνεται» μία ευφυής Ηρακλείτειος αμφισημία: Οι ψυχές «αναθυμιώνται» (= αναδύονται ως αναθυμιάσεις) και «αναθυμώνται» (= ξαναθυμούνται, ανακτούν τις μνήμες τους, που είχαν απωλέσει μες στην υγρότητα του πεδίου της γενέσεως).
Το απόσπασμα διασώζει ο Άρειος Δίδυμος, στο «Κατά Ευσέβιον», ο οποίος το εισάγει με τις εξής επισημάνσεις:
Ζήνων τὴν ψυχὴν λέγει αἰσθητικὴν ἀναθυμίασιν, καθάπερ Ἡράκλειτος∙ βουλόμενος γὰρ ἐμφανίσαι, ὅτι αἱ ψυχαὶ ἀναθυμιώμεναι νοεραὶ ἀεὶ γίνονται, εἴκασεν αὐτὰς τοῖς ποταμοῖς λέγων οὕτως: Ποταμοῖσι τοῖσιν αὐτοῖσιν ἐμβαίνουσιν ἕτερα καὶ ἕτερα ὕδατα ἐπιρρεῖ· καὶ ψυχαὶ δὲ ἀπὸ τῶν ὑγρῶν ἀναθυμιῶνται.
Ο Ζήνων λέει ότι η ψυχή είναι αισθητική αναθυμίασις, όπως ακριβώς και ο Ηράκλειτος∙ διότι θέλοντας αυτός να δώσει μια εικόνα του ότι οι ψυχές αναθυμιώμενες γίνονται πάντοτε νοερές, τις απείκασε με ποταμούς, εκφραζόμενος ως εξής: Σε αυτούς που μπαίνουν στους ίδιους ποταμούς, επιρρέουν συνεχώς άλλα και άλλα ύδατα· και οι ψυχές απ' τα υγρά αναθυμιώνται (αναδύονται ως αναθυμιάσεις)!
ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ
-
Η λέξη "Ηρακλής" αποτελεί προσωνυμία του Ηλίου και δηλώνει την ανίκητη δύναμή του να διαλύει κάθε κακό, το οποίο τείν...
-
Τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἐφ' ἡμῖν , τὰ δὲ οὐκ ἐφ' ἡμῖν . Ἐφ' ἡμῖν μὲν ὑπόληψις , ὁρμή , ὄρεξις , ἔκκλισις καὶ ἑνὶ λόγῳ...
-
https://youtu.be/pk8SCQF-RV4?feature=shared Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΘΥΡΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ - ΑΘΗΝΑ ΣΤΙΣ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟ...
-
Ὀ ψ ὲ θε ῶ ν ἀ λέουσι μύλοι, ἀ λέουσι δ ὲ λεπτά ! (ΑρχαιοΕλληνική Παροιμία) Αλέθουν...
-
αὐτὰρ ἐγὼ ποτὶ μακρὸν ἐρινεὸν ὑψόσ' ἀερθείς, τῷ προσφὺς ἐχόμην ὡς νυκτερίς · οὐδέ πῃ εἶχον οὔτε στηρίξαι ποσὶν ἔ...
-
Εὖ δ' ἴστε, ὦ Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία. Φήμη μὲν γὰρ οὐ κοινωνεῖ διαβολῇ, διαβολὴ δὲ ἀδελφόν ἐστι συκοφαντί...
-
Cursum perficio. Verbum sapienti: Quo plus habent, eo plus cupiunt. Post nubila, Phoebus. Iternum . Πλο ῦς ἐτελειώ...
-
Κυριακή (Ἀπολλωνία) – 27 Σεπτεμβρίου 2020 – Ὧρες : 12 - 5 μ.μ. ₪₪₪₪ 14oς «ΜΥΗΤΙΚΟΣ ΕΝΙΑΥΤΟΣ» ₪₪₪₪ Γενικὸς τίτλος σεμιναρίων: Ἡρακλείτειο...
-
Δίκη καταλήψεται ψευδῶν τέκτονας καὶ μάρτυρας. Ἡ Δίκη θὰ ἁδράξει αὐτοὺς ποὺ κατασκευάζουν ψεύδη καὶ αὐτοὺς ποὺ μαρτυροῦν ψεύδη. ~~~~~~~~~~~~...
-
Αμφιπρόσωπη Ερμαϊκή Στήλη. Γενειοφόρος και Αγένειος Ερμής... Το Πέρασμα από την μια κατάσταση στην άλλη...
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός!»
Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός!»
(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)
Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.
Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!
Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!
Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω,
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός