12 Φεβρουαρίου 2010

Επιστροφή αγάλματος του Λυσίππου ζητά η Ιταλία...

Την επιστροφή στην Ιταλία από το Μουσείο Γκετί του Λος Άντζελες ενός χάλκινου αγάλματος ανεκτίμητης αξίας το οποίο αποδίδεται στον αρχαίο Έλληνα γλύπτη Λύσιππο διέταξε ένα ιταλικό δικαστήριο.

Το «Άγαλμα της Νικηφόρας Νεότητας» που ανακαλύφθηκε το 1964 από έναν ψαρά στην Φάνο της κεντρο-ανατολικής Ιταλίας και πωλήθηκε αμέσως χωρίς την έγκριση του κράτους, είχε επανεμφανιστεί στην αγορά της τέχνης το 1974 και κατέληξε στο Μουσείο Γκετί έναντι 3,9 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η Λορένα Μουσόνι, δικαστής του δικαστηρίου του Πέζαρο δήλωσε ότι το έργο του Λύσιππου από τη Σικυώνα, ο οποίος υπήρξε ο προσωπικός γλύπτης του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτελεί «αναφαίρετη ιδιοκτησία του ιταλικού κράτους» και ως εκ τούτου πρέπει να επιστραφεί.

Ο Λύσιππος ο οποίος έζησε στο τέλος του 4ου αιώνα πΧ θεωρείται συνεχιστής της παράδοσης του Πολύκλειτου και του Σκόπα, ενώ ορισμένα από τα διάσημα έργα του είναι ο «Αποξυόμενος» που βρίσκεται στο Μουσείο του Βατικανού, ο «Ηρακλής», ο «Ο Πυγμάχος των Θερμών» και ο «Ερμής».
Τον Αύγουστο του 2007, μετά από χρόνια διαφωνιών, το Γκετί και η Ιταλία είχαν αναγγείλει μια συμφωνία για την επιστροφή 42 αρχαιοτήτων στις συλλογές του Μουσείου της Ρώμης.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!