24 Σεπτεμβρίου 2008

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΕΒΑΣ - ΖΩΝΑΡΑΔΙΚΑ (ΘΡΑΚΗ)





Ο ρυθμός είναι ο λεγόμενος "Ζωναράδικος" (6/8)
Χορεύεουν χορευτές από το "Λύκειο Ελληνίδων" (Σίδνεϋ, Αυστραλία).
Τραγουδά ο Γιάννης Κατέβας.

ΛΙΑΝΟΧΟΡΤΑΡΟΥΔΙΑ
Δω στα λιά -- κι' αμάν-αμάν,
δω στα λιανοχορταρούδια
Δω στα λιανοχορταρούδια,
τι τρανός χορός θα γένει (δις)

Σα γαϊτάν' κι' αμάν αμάν,
σα γαϊτάνι θα παένει
Σα γαϊτάνι θα παένει
πέντι πέρδικις πιτούσαν (δις)

Σ' ΑΥΤΟ Τ' ΑΛΩΝΙ ΤΟ ΦΑΡΔΥ
Σ' αυτό τ' αλώ -- Ελένη μου,
σ' αυτό τ' αλώνι το φαρδύ
Σ' αυτό τ' αλώνι το φαρδύ,
τρανός χορός που γένιτι (δις)

Τρεις δίπλες ή - Ελένη μου,
τρεις δίπλες ήταν οι χοροί
Στη μιά τη δίπλα των χορών,
είναι η κόρη π' αγαπώ (δις)

ΣΟΥΛΤΑΝΑ
Δω στουν απάν' του μαχαλά
Σουλτάνα-Σουλτάνα (δις)
Σουλτάναμ' Σουφλιοτούδαμ'
στουν άλλουν παρα 'κείθι (δις)

Κείθι αγαπούσα μια μικρή
Σουλτάνα-Σουλτάνα (δις)
Σουλτάναμ' Σουφλιοτούδαμ'
να γένει να την πάρου (δις)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!