11 Ιουλίου 2008

Ποιοί και γιατί δηλητηριάζουν τούς ουρανούς;

Αλήθεια, ΓΙΑΤΙ και με ΤΙ μας ψεκάζουν από ψηλά;

Χημικές ουρές η chemtrails όπως είναι γνωστές παγκοσμίως. Ένας όρος που μπήκε στη ζωή του πλανήτη γη πριν από εννέα χρόνια. Θεωρίες συνωμοσίας η πραγματικότητα; Ωστόσο, οι καταγγελίες απ' όλες τις γωνιές του πλανήτη ακολουθούν η μία την άλλη. Τι λένε; Άγνωστης προέλευσης αεροσκάφη πετούν πάνω από πόλεις και όχι μόνο αφήνοντας πίσω τους τις ουρές των καυσίμων τους που όλοι έχουμε δει, κοιτάζοντας κάποια στιγμή τον ουρανό. Η διαφορά, από τις κανονικές ουρές των καυσίμων, με τις χημικές ουρές που αφήνουν πίσω τους τα συγκεκριμένα αεροσκάφη, έγκειται στο γεγονός ότι αυτές δεν διαλύονται στον αέρα μετά από λίγο αλλά αντίθετα εξαπλώνονται και γίνονται σύννεφα που απλά στέκονται στον ουρανό. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι καταγγελίες πάνε ακόμα πιο πέρα και γίνονται εφιαλτικές. Κατά τη διάρκεια των πτήσεων αυτών, αυξάνονται στο έδαφος τα προβλήματα υγείας των κατοίκων.

Κεφαλαλγίες, τάση για εμετό, κατάθλιψη, γαστρεντερολογικά προβλήματα είναι ορισμένα από όσα έχουν αναφερθεί. Αλήθεια ή ψέμα; Αν δεν υπήρχαν καταγγελίες ακόμα και για την Αίγινα, ίσως να μην είχαμε ασχοληθεί καθόλου με το θέμα.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΟΙ 10 ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 7 ΗΜΕΡΩΝ

Ειπόντος τινός:
«Ω, Λεωνίδα, προς πολλούς μετ' ολίγων διακινδυνεύσων ούτως πάρει;»
Λεωνίδας έφη: «Ει μεν οίεσθέ με τωι πλήθει δειν πιστεύειν, ουδ' η πάσα Ελλάς αρκεί -βραχεία γαρ μοίρα του εκείνων πλήθους εστίν- ει δε ταις αρεταίς, και ούτος ο αριθμός ικανός


Όταν κάποιος του είπε:
«Με τόσους λίγους έρχεσαι, Λεωνίδα, να διακινδυνεύσεις απέναντι σε τόσους πολλούς;»
Ο Λεωνίδας είπε: «Αν πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο πλήθος, δεν αρκεί ούτε ολόκληρη η Ελλάδα -αφού αποτελεί μικρό μέρος σε σχέση με το πλήθος εκείνων. Αν όμως πιστεύετε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στις αρετές του καθενός, τότε και ο αριθμός αυτός είναι ικανός


(Πλούταρχος, Λακωνικά Αποφθέγματα)

Μανθάνειν ἐν μὲν τῷ Οὐρανῷ τὸ ὁρᾶν, ἐν δὲ τῇ Γῇ τὸ ἀναμιμνήσκεσθαι.

Μακάριος ὁ διὰ τῶν Μυστηρίων διελθών, οὗτος γιγνώσκει τῆς ζωῆς τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν σκοπόν!

Ὄλβιος ὅστις ἰδὼν κεῖνα εἶσ’ ὑπὸ χθόνα· οἶδε μὲν βίου τελευτάν, οἶδεν δὲ διόσδοτον ἀρχάν!


Πίνδαρος, Ποιητὴς τῶν Ἱερῶν Ἀγώνων τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ Προφήτης τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Δελφοῖς.



Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;

«Σήκω, σαΐτεψε το φίδι, πώχει αφήκει

η παλιά φιδομάνα και που τώρα

πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει

στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;

«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,

κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,

τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω

στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει

τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει

στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;


«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός


* οσκρός = κεντρί, δηλητήριο
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!