Τρεις μήνες μόνο κράτησε η αντίσταση του ΚΑΣ στην πίεση να δώσει παράταση στη λειτουργία εταιρείας που έχει τρεις αποθηκευτικές δεξαμενές με διαλύτες χρωμάτων, σε επαφή με τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.
 Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ελευσίνας ονειρεύονται να το μεγαλώσουν όταν απελευθερωθεί ο χώρος από τις βιομηχανικές χρήσεις |
Τότε, όλοι είχαν «θρηνήσει» για τις παλιές πληγές της Ελευσίνας και τις ανεπανόρθωτες βλάβες που υπέστησαν τα αρχαία από τα φουγάρα της τσιμεντοβιομηχανίας «Τιτάν» σε άλλες εποχές. Είχαν θυμηθεί το ντοκιμαντέρ «Αγέλαστος πέτρα», που είχε καταγράψει την απαξίωση της Πολιτείας έναντι της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελευσίνας, και είχαν τονίσει το προσωπικό ενδιαφέρον του πρωθυπουργού, ως υπουργού Πολιτισμού το 2004, για τη δημιουργία ενός νέου Μουσείου Ελευσίνας προκειμένου να εκτεθούν αξιοπρεπώς τα σημαντικότατα ευρήματα των 60 τελευταίων χρόνων.
Προχθές, το κλίμα είχε αλλάξει. Ως εκ θαύματος, το αίτημα της εταιρείας εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία (10 υπέρ, 5 κατά). Αντιστάθηκαν ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΧΩΔΕ Αλέξανδρος Ξυντάρης και οι αρχαιολόγοι: Πάνος Βαλαβάνης, Αλίκη Μουστάκα, Λυδία Παλαιοκρασσά και Δέσποινα Ευγενίδου. Μάλιστα, ο Πάνος Βαλαβάνης είπε: «Το ελευσινιακό ιερό είναι το σημαντικότερο ιερό του αρχαίου κόσμου. Σημαντικότερο από της Ολυμπίας και των Δελφών. Αυτόν τον χώρο τον εγκλώβισε, τον υποβάθμισε, τον κατέστρεψε το ελληνικό κράτος με τις γνωστές άστοχες παρεμβάσεις του, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να βαλλόμαστε στο εξωτερικό για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Τώρα, μας δίνεται η μοναδική ευκαιρία να επανορθώσουμε και να συμβάλουμε ώστε να απαλλαγεί ο αρχαιολογικός χώρος από τις οχλούσες δραστηριότητες που τον περιβάλλουν».
Υπάρχει, όμως, και η άποψη του γεωλόγου Ν. Μουρτζά που έλεγε πως ναι μεν στο παρελθόν έχουμε ασελγήσει επί του ιερού των Ελευσινίων Μυστηρίων, αλλά δεν μπορεί τώρα να την πληρώνει μία εταιρεία, επειδή έτυχε να ζητάει άδεια μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Αντίθετη στην έγκριση του αιτήματος ήταν βέβαια η αρμόδια Γ' Εφορεία Αρχαιοτήτων, γνωρίζοντας την ανάγκη να απελευθερωθεί ο χώρος από τέτοιες δραστηριότητες και να χωροθετηθεί εκεί το Μουσείο Ελευσίνας αντικαθιστώντας το παλιό του 1890, που λειτουργεί με τρεις όλες κι όλες αίθουσες. Η Εφορεία θεωρούσε επιπλέον εύφλεκτα και επικίνδυνα τα υλικά που αποθηκεύονται στις δεξαμενές της εταιρείας. Δεν είχε όμως την ίδια γνώμη η διεύθυνση Αρχαιοτήτων (Ε. Κόρκα), που συναινούσε στο αίτημα να παραμείνει η εταιρεία στη θέση της για άλλα πέντε χρόνια.
Οπότε, η αναβάθμιση της Ελευσίνας και η ενοποίηση που εξαγγέλθηκε, ώστε να συνδεθεί ο αρχαιολογικός χώρος με τη θάλασσα, θα μείνει ως ευγενής πόθος και μόνο στα όνειρα μιας άλλης γενιάς και βάλε...
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
