«Οι ανθρωποθυσίες στην αρχαία Ελλάδα δεν είναι μύθος» λέει στα «ΝΕΑ» ο διακεκριμένος καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας Βάλτερ Μπούρκερτ
«Oι ανθρωποθυσίες στον αρχαίο ελληνικό κόσμο δεν είναι μύθος. Σαφέστατα και υπήρχαν και συνδέονταν κυρίως με τις κηδείες. Θεωρώ πως ήταν αποτέλεσμα του θυμού που προκύπτει από τον θάνατο. Ο νεκρός δεν θέλει να πεθάνει και οι άλλοι να ζουν. Η θυσία άλλων ανθρώπων στον τάφο του, του προσφέρει ψυχολογική ανακούφιση» εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο διακεκριμένος μελετητής της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας και ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης, Βάλτερ Μπούρκερτ, που βρέθηκε στην Ελλάδα προσκεκλημένος του Εργαστηρίου για τη Μελέτη του Μύθου και της Θρησκείας στην Ελληνική και Ρωμαϊκή Αρχαιότητα του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών για να αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας .«Δεν είναι μόνο τα παραδείγματα του Αχιλλέα που θυσιάζει Τρώες στον τάφο του Πατρόκλου όπως παραδίδει ο Όμηρος, ούτε της Πολυξένης στην Εκάβη όπως γράφει ο Ευριπίδης. Ο μύθος επιβεβαιώθηκε από τις ανασκαφές στο Λευκαντί Ευβοίας, όπου βρέθηκε ένα κεντρικό κτίριο, ίσως ναός ή παλάτι, και στο κέντρο ο τάφος ενός βασιλιά και μαζί του θαμμένη η γυναίκα του. Είναι απίθανο να πέθαναν μαζί. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πως η ανθρωποθυσία δεν είναι μύθος, απλώς είναι ένα περιθωριακό και όχι πρώτης προτεραιότητας ζήτημα. Αντιθέτως με ό,τι συμβαίνει στην Παλαιά Διαθήκη με τη θυσία του Ισαάκ από τον Αβραάμ, η οποία επιβάλλεται από τον Θεό» προσθέτει ο πολυγραφότατος καθηγητής και συγγραφέας, του οποίου οι απόψεις και οι ερμηνείες που πρότεινε για σημαντικά και δυσεπίλυτα προβλήματα της αρχαίας ελληνικής θρησκείας υπήρξαν καθοριστικές για τη μετέπειτα έρευνα, ενώ το εύρος των θεμάτων που πραγματεύτηκε εξασφάλισε μια στέρεη βάση επάνω στην οποία στηρίζονται οι σύγχρονοι μελετητές.
Η μυθολογία και η δημοκρατία επηρέασαν τη θρησκεία;
Κατά βάση στην αρχαία ελληνική θρησκεία υπάρχει ορθολογισμός. Τα περισσότερα γεγονότα συνδέονται κυρίως με τη γλώσσα, όπως ο θεός που προέρχεται από τη λέξη τίθημι. Όσο για τη δημοκρατία, δεν θα ήταν δυνατό να επηρεάσει ιδιαίτερα, καθώς θρησκεία και δημοκρατία δεν είναι συμβατές έννοιες, αφού η θρησκεία βασίζεται στην εξουσία, ενώ η δημοκρατία στην ισότητα.
Σε τι διαφέρει από άλλες θρησκείες; Είναι μια θρησκεία πεφωτισμένη. Δεν είναι φονταμεταλιστική. Στο Ισλάμ, για παράδειγμα, υπάρχουν βομβιστές αυτοκτονίας, άνθρωποι που σκοτώνονται οι ίδιοι και σκοτώνουν κι άλλους στο όνομα της θρησκείας. Αυτή η νοοτροπία είναι τελείως εκτός της λογικής της αρχαίας ελληνικής θρησκείας.
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ
"Το ψεύδος αεί εν συνθέσει ή διαιρέσει..." (Αριστοτέλης)
