"Ζευ πάτερ, αίθ΄ όσα είπε τελευτήσειεν άπαντα
Αλκίνοος· του μεν κεν επί ζείδωρον άρουραν
άσβεστον κλέος είη, εγώ δε κε πατρίδ΄ ικοίμην."
Ζευ πάτερ, είθε όσα είπε όλα να τα εκτελέσει ο Αλκίνοος·
τότε και κείνου το κλέος πάνω στην ζωοδότρα γη
άσβεστο θα ήταν, κι εγώ στην πατρίδα θα έφτανα!
Και τί να πω αύριο στον Ήλιο;
«Σήκω,
η παλιά φιδομάνα και που τώρα
πάλι τη γην ολόγυρα γυρεύει
στις δίπλες του σφιχτά για να τυλίξει»;
«Ξύπνα», να πω, «Τιτάνα Εσύ, και πάλι,
κυκλόφερε τα θεία πατήματά Σου,
τα θεία Σου τα σκιρτήματα τριγύρω
στο φοβερό ερπετό που ξαναζώνει
τη γη κι ο οσκρός* του αρχίνισε να τρέχει
στις θείες πηγές Σου, φαρμακώνοντάς τις»;
«Ο διθύραμβος του Ρόδου», Άγγελος Σικελιανός
Ο Έλληνας, τέκνο του ΔευκΑλίωνος, μάχεται συνΕχώς!