Ομήρου "Ιλιάς", Ραψωδία Γ, 275-280
"Τοίσιν δ΄Ατρείδης μεγάλ΄εύχετο χείρας ανασχών:
Ζευ πάτερ, Ίδηθεν μεδέων, κύδιστε μέγιστε,
Ηέλιός θ΄, ος πάντ΄εφοράς και πάντ΄επακούεις,
Και ποταμοί και γαία, και οι υπένερθε καμόντας
ανθρώπους τίνυσθον, ότις κ΄επίορκον ομόσσηι,
υμείς μάρτυροι έστε, φυλάσσετε δ΄όρκια πιστά."
Κι ανάμεσά τους ο Ατρείδης μεγαλόφωνα προσευχήθηκε, υψώνοντας τα χέρια:
Ζεύ πάτερ, που από την Ίδη βασιλεύεις, πανένδοξε μέγιστε,
και σύ Ήλιε, που τα πάντα εποπτεύεις και τα πάντα επακούεις,
Και σεις ποταμοί και Γαία και οι κάτωθεν της γής, που τους αποκάμνοντες
ανθρώπους τιμωρείτε, όποιον ορκιστεί κι επιορκήσει,
εσείς μάρτυρες να είστε και να φυλάσσετε τους πιστούς όρκους!
